Addiction // Larry Stylinson

3.0 - 2 Years

2 Yıl Sonra

Çarpan kapı sesiyle uyukladığı koltukta kıpırdandı küçük olan. Birkaç garip sesten sonra sevdiği adamı kapının önünde gördü. Yavaşça salona adımlayıp koltuğun biraz önündeki masanın üzerine oturdu. Elindeki; kırmızı güllerden oluşan demeti masanın üzerine, yanına koyup sevdiği adama ve kucağında uyuklayan oğullarına baktı.

"Üzgünüm, işim uzadı. Hannah nerde bebeğim?" Harry uyuklayan Louis'ye bakıp gülümsedi. Yorulmuş olmalıydı, gözlerini zar zor açık tutuyordu.

"Bütün gece seni bekledi. Gelmedin diye ağladı sonra da yorulup uyuyakaldı. Odamızda." Hannah daha 5 yaşında olabilirdi ama onun Harry takıntısı Harry'nin fanlarından bile fazlaydı. Hele de Freddie doğduğundan beri babalarını paylaşmak konusunda daha katıydı.

"Saat 4 Hazz. Birkaç saat sonra güneş doğacak ama sen daha yeni eve geliyorsun. Bir sorun mu var?" Harry yeni uyuya dalan küçük çocuğu uyandırmamak için sadece kafasını sallarken, Louis Freddie'yi kucağına alıp ayaklandı. Peşinden Harry de Louis gibi ayağa kalktı. İşte Louis bunu seviyordu. Neredeyse bütün dünya Harry'nin peşindeydi ama Harry sadece Louis ve çocuklarının peşindeydi.

"Dünya turuna çıkmamı istiyorlar. Ama seni ve çocukları bırakıp gitmek istemiyorum." Harry'nin fısıltısı boş koridorda yankılandığında Louis kucağında Freddie ile duraksadı, birkaç saniyelik duraksamadan sonra adımlarını hızlandırıp odaya girdi. Çocuklar bu gece onlarla yatsa çok da kötü olmazdı.

"Louis?" Harry cevap vermeyen kocasının arkasından bir kez daha seslenip odaya girdi. Freddie'yi yatırıp üzerini örten Louis'nin yanından geçip uyuyan kızının saçlarının arasına küçük bir öpücük bıraktı. Uykusunda gülümseyen kıza bakıp o da gülümsedi.

"Balkona çıkalım." Çocukların etrafına yastık koyup hareketlenen Louis ile birlikte o da hareketlendi. Can sıkıcı bir konuşma olacaktı.

Balkona çıkıp arkasından kapıyı kapatıp hemen konuya girdi.

"Bak Louis bu benim fikrim değildi tamam mı? Bana hâlâ güvenmediğini biliyorken böyle bir şey yapmaya kalkmam bile. İstemediğini söyledim ama Sarah-"
Louis hızla elini kaldırıp Harry'yi sustururken uykusuzluktan kızarmış gözlerini açık tutmaya çalışıyordu.

"Hazz! Sorun dünya turu falan değil. Sana güveniyorum ama kendime güvenmiyorum. Çocuklar bugün bu kadar zorluk çıkarttıysa aylarca, senden uzakta, buna katlanabileciğime inanmıyorum. Freddie yakında bir yaşına girecek hâlâ ilgiye ihtiyacı var. Hannah kıskanç bir çocuk Harry ve sen bunu biliyorsun. Kardeşini kıskandığını ikimizde biliyoruz. Bununla baş edebileceğimi sanmıyorum." Louis birkaç adımda yaklaşıp kendisini kocasının kollarına bıraktı.

Evlendikten bu yana ikiside çok değişmişti. Gün geçtikçe Harry; daha sert, yıkılamaz bir hale bürünürken, Louis tam tersine çocuklarla zaman geçirmeye başladıkça daha kırılgan olmaya başlamıştı. Garip olan ise Louis'nin hâlâ üstte olmasıydı. Louis yatakta çok başka birisi oluyordu..

"Benimle birlikte gelin? Biliyorum zor olur ama halledebiliriz Lou. Freddie'nin doğum gününde de birlikte oluruz böylece. Sen olmadan bir yere gitmek istemiyorum." Louis gözlerini kapatıp kollarını sıkılaştırıp konuşmak istemediğini açık açık belli edince, Harry de ellerini kocasının sırtına koyup onu kendisine daha çok yaklaştırdı. Louis yüzünü Harry'nin boynuna saklarken, Harry de burnunu Louis'nin saçları arasına gömmüştü.

"Hadi bakalım Büyük Tomlinson. Yatağa! Biraz daha beklersen ayakta uyuyacaksın." Harry kolunun altında Louis ile birlikte odaya girdi. Louis'yi kendi yerine, Freddie'nin yanına yatırıp üzerini örttü. Kocasının saçları arasına birkaç buse kondurup banyoya doğru ilerledi. Kısa bir duş alıp altına eşofmanını giyip odaya geri döndü. Saat 5 olmuştu bile şimdiden. Bugünü kocasıyla ve çocuklarıyla geçirmek istiyordu.