Semenber

Bölüm 9

Berat,

-K-kusura bakma, diyebildi sadece karşısında şaşıran Ebrar'a bakarak ve ekledi:

-Neden gelmiştin?

-Önemli bir şey değil. T-tuz var mı diye soracaktım.

Berat koluyla yüzünü silip mutfağa geçti. Bir kaba tuz doldurdu ve uzattı Ebrar'a. Ebrar:

-Teşekkürler, dedi fakat tam gidicekken tekrar Berat'a döndü,

-iyisin değil mi? Berat kafa salladı ve kapıyı usulca örttü Ebrar'ın arkasından. Telefona sarıldı. Annesini aradı fakat telefon çalmıyordu, kapanmıştı. Babasını aradı ve o da açmadı onunki de kapalıydı. Hangi hastane olduğunu bile soramamıştı. Zümrüt'le geçirdiği güzel gecenin sonu bu muydu? Nefesi darlandı bir an odanın içini aydınlatıp sönen, ardından çıkan gök gürültüsü ve şimşek yüreğini hoplatıyordu. Pencereyi açtı ve karanlık odada, pencerenin kenarında, sokakta adeta sel gibi akıp giden suyu izledi.

Bu esnada Zümrüt ve ailesi evini basan suyu boşaltmaya uğraşıyorlardı. Tüm eşyalar ıslanmıştı ve büyük zararları vardı. Sadece onlar değil tüm komşuları kendi derdindeydi ve evlerini basan sudan kurtulmaya çalışıyorlardı.
Zümrüt içinden "Babamı dinleyip daha çok çalışsaydım keşke. En azından daha fazla birikmişimiz olurdu. Şimdi ne olacak?" diye kederle derin bir nefes aldı. Bu esnada şiddetli bir şekilde gök gürledi. Yağmur daha da bastırdı.

Berat'ın gözlerine usulca doldu ışık. Kafasını kaldırdığında tutulduğunu fark etti. Pencerenin kenarında uyuyakalmıştı ve şimdi telefon sesiyle uyanıyordu. Hemen telefonun yanına gitti ve açtı.

-İyi günler. Berat Berkin ile mi görüşüyorum?

-Buyrun benim.

-Ben *** Hastanesi'nden arıyorum. Anne ve babanız hastanenin yakınlarında aşırı hız ve yoğun yağmur nedeniyle kaza yaptılar. Şimdi hastanemizdeler...

Berat, ceketini alıp koşar adım aşağı indi. Bir taksi çevirdi ve hastanenin yolunu tuttu. Dizi sürekli titriyor, tırnaklarını kemiriyordu. Hastaneye vardıklarında girişteki kadına anne ve babasının ismini ve soy ismini verip odalarını sordu fakat kadın bilgisayarda bir iki şey baktıktan sonra boşluğa bakmaya başladı ve,

-Az önce vefat ettiler. Başınız sağ olsun, Diyiverince, Berat kafasını önüne eğip bahçeye çıktı. Dizi titremiyor tırnaklarını kemirmiyordu. Sanki rahatlamıştı. Ama o da ne yaşadığını bilmiyordu. Tekrar hastaneye girdi ve kadına anneannesinin ismini sordu.

-Emine Aslan burqda mı peki? kadın tekrar ekrana döndü 1 2 dakika sonra,

-Evet, 3. katta sağ koridor 339 numaralı oda.

Berat'ın anne ve babası ölmüştü. Kalp krizi geçiren annelerine yetişmeye çalışırken iki dolu ve yan yana bile duramayan insan yan yana köprünün altına uçmuş ve birbirlerinin sonu olmuşlardı.

Günün ilk ışıkları şiş göz altlarıyla Zümrüt bir tümseklikte babasından izin almaya çalışıyordu.

-Burada faydam yok! Eşyaların kurumasını ben nasıl yapabilirim? Akşama kururlar. İzin ver de kağıt toplamaya gideyim. Zaten bir ton zararımız çıktı. Bir yandan kapatmak lazım açıkları.

-Annen gibi sende diğer komşulara yardım et. Madem sana zor geliyor kağıt toplamak-

-Zor falan gelmiyor. Özür dilerim, ne yapabilirim?Keşke gitmeseydim dün partiye.

Babası Zümrüt'ün dün geceden beri uyumamış gözlerine baktı ve acıdı haline.

-iyi,git. Ama dikkat et çok çamur vardır. Bir de çok oyalanma, evde bir ton iş var ve biz 3 kişiyiz kızım.