TAKSİ.

1. Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Yeni hikayemle karşınızdayım. Öncelikle umarım bu hikayemde sevilir ve okuyucusu olur. Sizi seviyorum iyi okumalar*^▁^*
√Fotograftaki esas kızımız.
*Videoda tanıtım.

Telaşlı adımlarla yolda ilerlerken ayağım burkuldu ve topuğum kırıldı. Bir de bu eksikti diye düşünerek çantamdan babetlerimi çıkardım. Ayağıma hızlıca geçirip adımlarımı hızlandırdım. Bu gün ilk iş günümdü ve ben geç kalmıştım (!)

Hızlıca ilerlemeye devam ederken bir taksinin kapıları açık bir şekilde yol kenarına önemsizce park edildiğini gördüm. Sahibinin buralarda olabileceği düşüncesiyle taksiye doğru ilerleyip taksiye oturdum. Benim oturmamla yoldaki dükkandan benden bir kaç yaş büyük olabileceğini düşündüğüm bir adam çıktı. Hızlıca taksiye doğru geldi. Onun taksi şoförü olduğunu ve ön koltuğa oturacağını düşünerek kapıyı kapattım. Ama adam ön kapıya ilerlemek yerine benim olduğum kapıya doğru gelip kapıyı kabaca açtı.

"İn arabamdan!" diyince bir an afalladım ve kaşlarımı çattım.
"Oda ne demek? Bu bir taksi ve bende müşteriyim!"

"Hanfendi (!) Zorluk çıkarmayın ve inin, bu gün çalışmıyorum."

İşe yeterince geç kalmıştım ve ilk günden kovulmamam için bu taksi son çaremdi çünkü görünürde başka bir taksi yoktu.

"İş saatiniz çoktan başlamış olmalı. Çalışmıyorum da ne demek? Sizi şikayet ederim, beni götürmek zorundasınız."

Bunları söylemem üzerine karşımdaki adam küstahça güldü.

"İstediğini yap."

Onun bu hareketi üzerine şaşırdım.Resmen bu tehditimi dikkate almamıştı. Oysaki biri bana böyle bir tehtitte bulunsaydı bu kadar rahat olamazdım.

"İyi. Bekleyin o zaman."
Bu küstah adamı şikayet edecektim. En azından müdürüme neden geç kaldığım hakkında bir şeyler söyleyebilirdim.

Arabadan inip arabanın üzerindeki numarayı çevirdim. Telefon biraz çaldı ve açıldı. Ses yakından geliyordu. Çok yakından...

Biraz kafamı çevirdiğimde açılan telefonun yanımdaki küstah adamda olduğunu fark ettim. Bunu farkettiğimi görünce bana yine küstahça güldü. Hayatımda bu kadar küstah bir adam görmemiştim.

"Ukala!" diye bağırarak arabadan çantamı aldım. Hızlı adımlarla yola devam ettim.

Iş yerine vardığımda müdür yoktu. Kendisinin bu gün işe hiç gelmediğini öğrendiğim de rahatladım. En azından bu konuda şanslı çıkmıştım. Günüm iş yerini ve davaları tanımakla geçmişti. Artık resmi bir avukattım. Bu mesleği çok istekli yapmıyordum ama puanım buna yetmişti. Işşiz kalmak yerine bu en iyisiydi. Savunmacı bir kişiliğim olduğu için avukatlık okumakta zorlanmamıştım.
İş saati bitti ve iş yerinden ayrıldım. Gün boyu fazla bir şey yapmasamda yorulmuştum. Yani yürüyecek gücüm kalmamıştı. Bir asistana taksi çağırmasını söyleyipte şirketten çıkmıştım.
Taksi geldi ve taksiye doğru ilerleyip taksiye bindim. Gideceğim yeri söylediğim de bir şey fark ettim. Bu adam sabahki ukalaydı!

İlk bölümün sonuna geldik. İlk bölüm olduğu için kısa oldu. Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum. Ybde görüşmek üzere. (*^﹏^*)