8. Bölüm - 1k okunma sayısına ulaştık!

553 25 6
                                    

Merhaba Arkadaşlar,
Yeni bölümle karşınızdayım diğer bölümlere göre bu bölüm uzun oldu. Çünkü son bölümdeki gösterdiğiniz ilgi ve 1K okunma sayısına ulaşmam moralimin düzelmesini sağladı. Hepinizi çok seviyorum 1000 okunma için çok teşekkür ediyorum.

İyi okumalar :)

Medya: Bölüm afişimiz :) bakmanızı öneriyorum.

Nefes alışverişi, kokusu, uyuyuşu, o kadar mükemmeldiki. Şuan beraber yatıyorduk ve ben ilk defa huzuru hissetmiştim. Onun göğsüne başımı koyduğumda huzur tamamıyla içimi doldurmuştu. Bu, benim ilkimdi. İlk defa kendimi birine ait hissetmiştim ve ilk defa birine aşık olmuştum. Önceki nişanlımla aramda saygı ve güven vardı. Ama bir zaman sonra sevginin yokluğu kendini göstermiş ve ayrılmıştık.

Nefes alırken olduğunca yavaş alıyordum. Çünkü, rahatsız olmasından ve uyanmasından korkuyordum. O uyuyor, ben onu izliyordum.

Mutluluk,

Hayatımda hiç bu kadar mutluluğu hissetmemiştim. Hiç bir zaman mutluluk benliğime tam olarak yerleşmemiş, beni yarı yolda bırakmıştı. Bu yüzden ben artık mutlu olmaktan, mutlu oluncada hevesimin kursağımda kalmasından korkuyordum.

Ama şimdi kendimi duygularıma teslim etmiştim. Sonunu düşünmeden bir yola çıkmıştım.

***

Son olarak, yaptığım gözlemeleri de tabağa yerleştirip kahvaltı masasına koydum. Kutayın evi büyük ve güzeldi. Mutfağıda oldukça geniş ve bütün dolaplar ağzına kadar doluydu.

Bundan faydalanarak bir kahvaltı hazılamıştım.

Kahvaltı masasına bir göz gezdirip güzel olduğundan emin olduktan sonra Kutayın odasına doğru yürümeye başladım.

İçeri girdim. Kapıya yaslandım ve bütün gece izlediğim uyuyuşunu yine izledim.

Öylesine güzel uyuyordu ki, yanına yaklaştım ve yanağına bir öpücük kondurdum.

Kutay bir tepki vermeyince yeniden öptüm.

"Günaydın! Kahvaltı hazır sevgilim."

Olduğu taraftan diğer tarafa homurdanarak döndü ve gözlerini açtı. Gülümsemesi yüzüne iyice yayılırken beni ani bir hareketle kendine çekti.

"Sen, böyle yaparsan ben şımarırım ama."

Kıkırdadım. Hayatımda fazla yapmayacağım bir şey olsa bile.

"Şımar. Nasıl olsa ben her sabah seni böyle kaldırmaya hazırım."

Şuan o altta ben onun üstündeydim,hızlı bir hareketle beni döndürdü ve alta aldı.

Dudaklarını dudağıma bastırdı ve benden karşılık istermişçesine dudağımı dişlerinin arasına aldı. Ona karşılık vermeye başladım.

"Seninim."

Gülümsedi.

"Benimsin."

Hızlı bir hareketle ayağa kalktım.

"Hadi kahvaltı edelim. Çaylar soğuyacak."

Güldü.

"Sen.. Bana kahvaltı mı hazırladın?"

Göz devirdim.

"Evet, olamaz mı?"

Sırıttı.

TAKSİ.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin