MASAL

1.BÖLÜM

Her sabah erkenden kalkıp işinin başında olan ben bu sabah yataktan kalkmaya üşeniyordum.
Yanımda masumca mışıl mışıl uyuyan kızımı seyrettim. Bir süre sonra gözlerimi tavana dikip geçmişimi hatalarimi sorgulamaya başladım.
33 yıllık ömründe neler yaşamıştım ne çok kırılmıştım bu hayatta ne çok ağlamıştım ama hiç vazgeçmemiştim yaşamaktan iyikim dediğim kızım olmuştu yanımda hiç pişman olmamıştım onu dünyaya getirmekten Masalım canım kızım bütün herşeyim. İlk kalp atışlarını duyduğumda yıllar sonra mutluluktan ağlamıştım senin için hep güçlü olacağıma başı dik, ayakları yere sağlam basan bir anne olmak için söz vermiştim kendime.
20 yaşıma yeni girmiştim 2 yıllık işletme bölümünden mezun olmuştum o yıl. Ailemin maddi durumu iyi olmadığı için açık öğretim okumak zorunda kalmıştım. Okul bitince evlilik kararı almıştık ailem karşı çıkmıştı ama ben vazgeçmemiştim. ben vazgecmeyince ailemde istemeye istemeye ikna olmuşlardı. uzun sürmeyen bir nişanlılık döneminden sonra çok abartılı olmayan bir düğünle evlenmiştik. Eşim bir özel kurumun muhasebesiyle ilgileniyordu. 2+1 odalı ev kiraladık yeni hayatımızı orda yaşamaya başladık. En başlarda herşey çok güzeldi eşimi sabahları kalkıp işine yolcu ediyordum o gittikten sonra kahvaltı sofrasını toplayıp evin temizliğiyle çamaşırıyla bulaşığıyla uğraşıyordum. İşleri bitirdikten sonra biraz tembellik yapıp televizyonda gündüz kuşağındaki kadın programlarına bakıyordum.
Saatin öğle vaktini geçtiğini görünce de akşam yemeği telaşesine düşüyordum. Eşim çok yakışıklı bir adam değildi 1.80 boylarında 90 kilo ağırlığında buğday tenli kahve rengi gözleri olan sıradan bir adamdı.
Günler su gibi akıp geçiyordu eşimin annesi ara sıra bize yatılı olarak geliyordu. Kayınbabam geçirdiği bir trafik kazası sonucu bundan 6 yıl önce vefat etmişti. Kayınvalidem kendi halinde oğluna düşkün bir kadındı eşimde annesine çok düşkündü.
Evliliğimizin ilk birinci yıllı dolmak üzereydi. Kayınvalidem akşam yemeğine davet etmişti eşim işte olduğu için evin işlerini bitirip annesine akşam hazırlığına yardım etmek için erken gideceğimi eşimi artarak haber verip hazırlanıp evden çıktım yolda kayınvalidemi arayıp eksik birşey olup olmadığını sordum herhangi bir eksik olmadığını söylese de bir pastahaneye uğrayıp eli boş gitmemek için biraz birşeyler aldım.
Fazla zaman kaybetmeden doğru eşimin annesine geldim fikirlerimiz ve zevkimiz pek uyuşmasa da iyi kadındı kayınvalidem.
Kapının ziline bastım ve otomatik kapının yukardan açılmasını bekledim kapı açılınca üçüncü kata çıkmak için asansörü kullandım. Kapıda beni bekleyen kayınvalidemi görünce gülümsedim oda ellerimin dolu olduğunu görünce kızar gibi bir edayla ne gerek vardı kızım bunca şeye kim yiyecek bu kadar şeyi diyip söylendi