- Hoş geldin kızım
- Hoş buldum annecim
Kapıda sarildiktan sonra elimdekileri bırakmaz üzere mutfağa doğru ilerledim kayinvalidem de arkamdan beni takip ederek oda geldi. Yemek hazırlıklarına baslamıştı bile.
Tezgahın üzerinde içli köfteler yapılmıştı, dolmayı hazırlamıştı yine bunların yanına bu sürü malzemelerde hazırlanmıştı benim getirdiklerime çok diyen kadın yemeğe ordu davet etmiş gibi hazırlık yapmıştı
- Annecim benim getirdiklerime kim yiyecek bu kadar şeyi diyordun bu kadar yemeği kim yiyecek hepi topu 3 kişiyiz.
- Oğlum özlemiştir annesinin yemeklerini sevdiği yemeklerden azar azar yaptım yenir hepsi kalanları da saklama kaplarına koyarım giderken görürsünüz.
Kayınvalidem düşünceli kadındı.
-Tamam Annecim
- Hadi güzel gelinim birer kahve yapta gelin kaynana içelim karşılıklı.
Kahveleri yapıp salona geçtik kahvelerimizi yudumlarken bir yandanda sohbet ediyorduk.
Konu dönüp dolaşıp bebeğe gelmişti.
- Güzel gelinim ne zaman bebek haberini vereceksiniz bana
-Annecim yüce rabbim ne zaman nasip ederse inşallah o zaman güzel haberi vereceğiz sizlere.
- Kızım olmuyorsa hâl çaresine bakalım.
Evliliğimizin en başlarında ben kendimi anneliğe hazır hissetmediğim için korunuyordum. Daha düğün borçlarımız da vardı. Eşim tek başına kazancıyla çarkı çevirmeye çalışıyordu.
Aslında bebek için hem maddi hem manevi hazır değildik.
Tabi bunu kayın valideme bu şekilde söyleyemiyordum.
Muhabbetimizi bitirip birlikte akşam yemeğinin kalanlarını yapmak için mutfağa geçtik.
Mutfaktan çok güzel yemek kokuları odalara dağılıyordu.
Saat 17:30 geçiyordu Emre'nin eve gelme saati yaklaşmıştı. Salondaki masayı yemek için hazırlamıştım ki kapı çalmıştı gelen eşimdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASAL
RomantizmKadın her baktığında küçük Masala onu hatırlıyordu. gözlerinin içine bakmıştı da sanki dudakları mühhürlenmişti o dakika söyleyememişti sevdiği adama küçük bir kalbi içinde taşıdığını. yıllar sonra ilk defa bu kadar mutluydu ama nerden bilirdi en mu...
