Nepenthe•| Lee Know |•

2🍓

Ertesi gün

İseul'dan;

Cumartesileri seviyorum çünkü gerçekten dinlenme fırsatı buluyorum ama pazarlar tam bir işgence. 5 gün okula gitmemiz yetmezmiş gibi bir de pazarlar ertesi gün için hazırlanmak zorunda kalıyoruz.E o zaman nasıl bunca yıl okudun diye sormayın çünkü ben de bilmiyorum .Ya da biliyorum çünkü neredeyse her haftayı küfür ederek geçiriyorum .Hayatımda hiç mutlulukla okula gittiğim bir gün olmadı sanırım. Aslına bakılırsa öyle gitmek için bir sebebim de yoktu.

Bu günü tembellik ederek geçire bilirdim ama biraz temizlik yapmak geldi içimden.Elbiselerim,kitaplarım şunlar bunlar derken dolabın içinde kaybolmuştum. Zaten temizlik perileri hep hiç olmadık zamanlarda geliyordu. İşlerimi bitirince çoktan akşam olmuştu. Çok güzel gerizekalı,bir tatil günün vardı onu da hiç ettin. Ama olsun pasaklı olmaktansa böylesi daha iyi.

Ara tatil için kendi evime(daha doğrusu ailemin evine) gidecektim 1 hafta sonra. Bu yüzden burdaki işlerimi halletmeliydim.Yarın da erken kalkıp derslerimi halledersem yarımgünlük bir dinlenme şansım ola bilirdi. Ama uykusuna düşkün biri olarak bu dediklerim sadece hayal olarak kalacak gibi gözüküyordu sanırım. Kendimi tanıyorsam öğlen 2den erken uyanmam zaten. Neyse artık yapacak birşey yok.

Biraz yemek yedikten sonra 100 yılda bir gerçekleşen birşey oldu. Canım dışarı çıkmak istedi. Hava almak değil bildiğin diğer herkesin normal arkadaşları ile yaptıkları aktivite olan kafeye gitmek. Haneul zaten böyle şeylere bayılırdı dokunmasan bütün gününü böyle şeyler yaparak geçire bilirdi.

Ama ben sevmezdim. Dışarısı bana göre değildi işte. İnsanlardan ne kadar uzak olursam o kadar çok mutlu oluyordum. Sebebi ise onlar arasındaki ilişkilerdi. Hepsi yapmacık bir-birinin yüzüne gülüp arkasından söylenmedik söz bırakmayan ikiyüzlü pisliklerdi.

İşte bütün bunlar midemi bulandırdığı için onlardan uzak kalarak mutlu oluyordum.Tabiki herkesden nefret etmiyorum ama karşıma da hiç normal insan çıkmadığından durum böyleydi.

Bu fikrimi Sol'a söyler söylemez sanki dünden hazırmış gibi hemen kabul etti.(Sol diğer ev arkadaşı. Iseul ve Haneul'dan 1 yaş küçük) Hazırlanıp evimizin yakınında olan birçok öğrencinin de sık sık olarak uğradığı kafeye gittik.

Saat o kadar da geç olmadığından kafe neredeyse doluydu. Birer kahve ve tatlı alıp uygun bir yer bulup oturduk.Biraz sonra dün gördüğüm erkek grubunu fark ettim.Tam önümüzdeki masada oturmuşlardı. Ama aralarında o çocuk yoktu . Aman canım banane ondan dedim içimden.

Minhodan;

Nedense bu gün hiçbirşey yapmak gelmiyordu içimden. Çocuklar da arayıp dışarı çıkacaklarını benim de gelmemi istemişlerdi ama buna bile halim yoktu. Tembellik edesim tutmuştu sanırım. Boş-boş oturuken aklıma birden dün gördüğün kız geldi. İlk kez öyle birini görmüştüm. Yani suratıma boş boş bakan. Kabul ediyorum güzel bir kızdı. Ama pek te tipim olduğu söylenemezdi.

Ama neden öyle bakıyorduki?Belkide yeni hedefim ola bilirdi.Onunla uğraşa bilirdim.Ama diğer kızlar gibi değildi. Herneyse bu konuyu unutmam en iyisi.
Birdaha görmem zaten.
İnstagramda gezinirken Seungminin storysinde dikkatimi çeken birşey farkettim.

Daha doğrusu biri. Dün gördüğüm kız da ordaydı. Acaba grubumuzdan birinin sapığı mıydı? Ama başka bir yere bakıyor gibiydi. Belkide sadece tesadüf ola bilir.
Belkide ben de gitmeliyim. Ama ya ben gidene kadar o çoktan gitmiş olursa. Neyse zaten sapıksa okulda yine karşımıza çıkar.

_________________________________________
Herkese merhaba🌸
Aslında pek aklıma gelen birşey yok🤧
Daha ilk bölümler olduğu için beynim çalışmayı reddediyor 🙂🔫

03.07 düzenleme

Aslında düzenlemek istediğim bölümler ileride olanlar. Bu bölümü okurken fark ettim de sadece bu kitabı kendim yaşayarak yazıyorum. O duyguları, hissleri yaşıyorum. Bu yüzden benim için özel bir yeri var kalbimde. Herneyse bu gece ne kadar fazla bölüm düzelte bilirsem hepsini yayınlamak istiyorum. Çünkü bazı kısımları sırf bölüm uzun olsun diye yazmışdım ve tekrar okurken çok cringe gelmişti.