"Biz mutlu olamayız Iseul"
Ama deneriz en azından Minho
"Anlamıyorsun işte hep üzüleceksin.
Ne zaman mutlu olsak buna engel olacaklar"
O zaman biz de küçücük mutluluğumuzu kalbimizde saklarız. Kimse alamaz.
______________________________________...
Üniversitede 3. senemdi. Hayatım hep aynı geçiyordu. Okul-ev ama bu benim için sorun değildi. Asosyal demeyelim de biraz içedönük bir insanım. Bu yüzden pek bir arkadaş çevrem yok. Aslında hiç yok. Hepsi tanıdık ama arkadaş olacak kadar samimi değiller. Tek biri dışında. O hem ev hem de okul arkadaşım. Aileye gelecek olursak onları seviyorum ama onlarla yaşamaya katlanamıyorum. Bu yüzden Seulda okumaya karar vermiştim.
Bu gün de sıradan bir gündü. Ard-arda 3 ders ve bam kafamda depremler. Tek dileğim geri kalan 1 seneyi de normal notlarla bitirip mezun olmaktı.
Eve gitmeden önce bir kahve molasına ihtiyacım olduğunu fark ettim. Arkadaşım Haneul'la kafeteryaya gittik. Kahvelerimizi almış oturmak için müsait bir masa arıyorduk. Bir grup oğlanın olduğu masanın yanındaki küçük masa müsaitti. İçlerinden biri çok dikkatimi çekmişti. Yanında oturan arkadaşına sataşıyor gibi gözüküyordu ama neden bilmiyorum o an çok tatlı gözüküyordu. Birden bana dönmesiyle ayakta dikilip ona baktığımın farkına vardım. Panikle hemen yerime oturdum.
Üniversitedeki çocuklar tipim değildi. Aslında bir ilişki istemiyordum. Bu yüzden kimseyle ilgilenmiyordum. Ama bu..bu farklıydı. Hiç böyle bir hisse kapılmamıştım. Zaten buraya pek uğramazdım. Bir daha görmem diye düşündüm. Aklını başına topla Iseul sen böyle şeylerle ilgilenmiyorsun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Minhoyu ilk defa bu resimdeki haliyle görmüştüm. Changbinle uğraşıyordu ama çok tatlı gözüküyordu. Ilk Minho sayesinde tanımıştım Stray Kids'i)
Kahvelerimiz bittikten sonra kalkıp eve gittik. Yarın hafta sonuydu ve ben çok yorulmuştum. Sonunda yeterince dinlenme fırsatım olacaktı.
Minho'dan;
Canım sıkılmıştı bu yüzden ben de Changbinle uğraşmaya karar verdim. Ama ayağa kalkamayacak kadar yorgundum ben de sözlerimle yaptım. Ama karşıdaki masanın önünde duran kız gözlerini üzerine dikmişti. Evet yakışıklı olduğum için şimdiye kadar çok itiraf,çıkma teklifi almıştım. Ama ilk kez böyle durup bön-bön bakan birini görüyordum. Benim de ona baktığımı fark ettiğinde hemen telaşla yerine oturdu. Çokda umursamadım gerçi. Yeni bir şey değildi.
_________________________________________ Herkese merhaba🍓 Canım biricik biasım Lee Know 😻 Onun için de bir fic yazmasam olmazdı 🙂🔫 herneyse umarım beğenirsiniz 🤍
