+Merhaba evladım, hoşgeldin öncelikle. Bak, bana senden söz ettiler ve durumunu az çok biliyorum. Evet haklısın bu dünya iyi insanlar için çok kirli bir yer ve katlanması gerçekten zor ama pes etmeyip, savaşarak bir kahraman olmak varken niye kaçasın ?
-Kabul ediyorum, bu da bir yol. Başkaldırmak düzene, düzeltmek için savaşmak ama benim ne o kadar gücüm ne de cesaretim var. Yılmış durumdayım. Şimdiden duygularımı bir zırhla kaplamış haldeyim ve hiçbir şey hissedemiyorum. Bu şekilde yaşamak çok zor.
+Düzelebilirsin, tedavi olabilirsin. Gerçekten işe yarıyor artık ve haplara bağımlı bir kaçık olmana gerek kalmadan yapıyorlar bunu.
-Sahip olabileceğim tüm hayatları tasavvur edebiliyorum. Bütün yolları, en iyisinden en kötüsüne bazıları gerçekten çekici geliyor ama sorun şu ki hiçbirini istemiyorum. Ben,ben gerçekten yoruldum. Zihnim patlayacak gibi hissediyorum bazen.
+Bak şimdilik bu kadar yeter ama tekrar konuşacağız evlat..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
biteviye
Non-Fictionhayatın ve ölümün anlamı üzerine felsefe. Yazdım, yazmasam çıldıracaktım. Beynime üşüşen düşünceler her an, her dakika beni yiyip bitiriyordu. Onları bir kağıda kusarsam, beni rahat bırakacaklarını umdum.
