LOVE: A Serious Case Of Bad Timing

Chapter 15: Just A Dream

Love: A Serious Case Of Bad Timing

Chapter 15: Just A Dream

***

Keziah's PoV

"I'm sorry."

Nanghihina ako sa sinabi niya. Para akong sinasakal.

Ghad! Ano yun?? Bakit parang ang sakit sa dibdib?? Bakit parang hinihingal ako??

"Z-ziah! Wake up! Wake up!" dinig kong sabi ng isang boses.

Napabangon ako bigla ng matauhan ako.

Basang-basa ako ng pawis, at hindi ako makahinga ng maayos.

Last thing I know yakap-yakap ko na si Lei.

"Ghad! Are you okay??!!" sabi niya matapos inilayo niya ako sa pagkakayakap ko at hinawakan ako sa magkabilang braso at chine-check kung okay lang ako. He's worried

I cried. That was just a dream! Akala ko totoo na! Para naman kasing totoo eh.

Iyak lang ako ng iyak dahil hindi ko alam ang gagawin ko kung nagkataong niloloko nga lang ako ni Lei. But it was a dream. No big deal, pero bakit ang sakit??

"Stop crying. I'm here okay?? Stop crying." sabi niya at saka niyakap ako.

"Akala ko talaga totoo yun! Akala ko niloloko mo na ako.*sob* Ang sama sa pakiramdam Lei!" at niyakap ko rin siya.

"Ano ba kasing napanaginipan mo??" tanong niya sakin habang pinapahiran ang luha ko.

"Nasa sala ako nitong bahay mo, then nagtext kang may sasabihin ka sakin at *sob* pumunta ako sa kwarto mo. You sounds weird, and you said things about lies and that you used me.*sob* sinampal daw kita kasi ayoko daw ng joke mo. *sob* Feeling ko parang totoo na parang ewan! *sob*"

Niyakap niya ako ulit ng mahigpit.

"I'm sorry."

Biglang nag eco ulit sakin ang salitang narinig ko nung huling sinabi ni Lei sakin sa panaginip ko.

"I'm sorry."

"I'm sorry."

Naitulak ko siya kaya naman napabitaw siya sa akin.

"You said that too." sabi ko na nakatingin lang ng diretso sa kanya.

"It's just a dream Ziah. Okay?? Forget about it." sabi niya at tumayo tsaka nag tungo sa kusina.

Pagbalik niya may dala na siyang tubig.

"Inumin mo 'to. May halong gamot na yan para sa anxiety mo." tsaka inabot sakin yung baso at umupo sa tabi ko.

Pagkatapos kong inumin ay pinasandal niya ako sa balikat niya.

Hindi ko alam na nakatulog na pala ako sa kakapanood ng Oggy. Akala ko talaga totoo yun.

May ganun bang panaginip?? Yung parang totoo?? Nakakatakot! Para ng bangungot sakin yun.

Ilang saglit palang ay dinalaw na ulit ako ng antok.

***

Lei's PoV

Hindi ko alam kung anong gagawin sa sinabi ni Ziah na panaginip niya.

Lies and I used her???

Ugh! I can't think straight. Masyado na atang komplikado ang sitwasyon ko ngayon.

Napapanaginipan na niya ang tungkol dun, so ano yun?? Ibig bang sabihin nun sign na para umamin ako??

Ngayon pa na kilala na niya ang kapatid ko. Isa pa sinadya ko talagang ipakilala siya sa kapatid ko dahil sa gusto ko na ring sabihin sa kanya little by little ang tungkol sa akin.

Hindi pwedeng biglain ko nalang si Ziah, siguradong mas magiging miserable ang lahat pag nagkataon.

Nakatulog siya ulit dahil sa gamot na pinainom ko sa kanya. Actually hindi yun gamot para sa anxiety niya. It's a medicine that penetrates the brain.

Binuhat ko siya at inakyat sa kwarto kung saan siya natutulog.

She's peacefully sleeping. I stared at her while sitting beside her bed.

"I know it's hard for you to accept that fact. That's why I'm doing my best to keep you away from pain." then I kissed her forehead at tumayo na.

Aalis na sana ako ng bigla siyang nagsalita ng tulog. Ganyan naman parati eh.

Pero nagulat ako sa sinabi niya.

"I love you."

***

A/N: Pasenxa na sa short and lame update. Inaayos ko pa kasi ang story line kaya ito lang muna sa ngayon.

Salamat sa suporta guys kahit walang comment. Totohanan na talaga 'to :3

Vote and Comments are soooo much appreciated.

Komowoyo :)

하나 Aerin77