Chapter 11: The Feeling

10 0 0
                                    

Love: A Serious Case of Bad Timing

Chapter 11: The Feeling

****

August 8 Friday

Keino Park's PoV

"Babalik na 'kong Japan." I said while packing my things.

("Hindi ka na babalik??" ) said the other line. Medyo narinig ko pa ang pigil niyang pagpupunyagi.

"Ang saya mo ah??"

("Hindi lang masaya! Masayang masaya! HAHAHA" )

Piskot! Yan talaga ang linya niya sa tuwing sasabihin ko sa kanyang uuwi ako ng Japan.

("Kailangan mo na talagang bumalik dun kuya kasi lampas dalawang araw ka na dito sa pilipinas. I think you should settle there na. HAHA. Kasi I can handle myself naman eh, kaya okay lang sakin na once a month ka nalang umuwi dito. Or else twice a year. Ahehe!" )

"Aba! Hindi naman pwede yun. Hindi ako konsintidor tulad nila daddy, and whether you like it or not, I still have my access on you. HAHA."

("Shut up! Cut that laugh! It's so irritating!")

Aba?? Tignan niyo 'to! Pikon talaga! Akala niya ba gusto kong gawin yun?? Napipilitan lang din naman ako sa ginagawa ko. I'm busy with our business abroad, and there she is, making troubles and rubbish things! Buti nga siya nagagawa niya lahat ng gusto niya. Kung bakit ba naman sakin pa binilin tong Cleopatra na 'to!

"I'll hang-up now. Mayang alas dos ang flight ko."

("Great! Just great. Well, this is your little sister bidding you good bye and god bless. And P.S don't dare to interrupt with my business.")

Then she hang-up! Tinignan ko ang phone ko. Ayy bastos na kapatid 'to. Ako nagsabing ibababa na ang telepono, tapos inunahan ako. Tch! Ngayon ka lang. Sa susunod ako naman.

Nung natapos na ako sa pag-iimpake, tinawagan ko naman si Lei.

("Hello?")

"It's me. Asan ka ngayon??" tanong ko ng binababa na ang gamit ko papuntang salas nitong bahay.

("Nasa school ako ngayon kuya. We have class by now. Can we talk later??" )

"Meet me at the coffee shop. Near your school campus. I have something to discuss with you."

("Okay~~I'll be there at lunch. Ge kuya bababa ko na tong phone.")

"Okay."

Agad niya naman pinatay ang tawag. Kailangan ko si Lei ngayon. Aalis din naman ako, at maiiwang mag-isa ang kapatid ko, so kailangan ko ng magmomonitor sa galaw niya. And that's Lei.

It's for her own good.

Lingid sa kaalaman ng mumurahing utak ng kapatid ko, eh alam namin lahat ng pinag-gagagawa niya. Yun lang ang hindi niya talaga alam. Ganun din si Lei nung una. Akala niya wala kaming alam sa mga ginagawa ng kapatid ko at pati narin sa pagkokonsinti niya sa mga kabulastugan nito.

WiFi access kaming lahat sa pamilya no! Open ang GPS plus navigation and resource locator!

Pero syemore jokes are half meant.

=___=

Nung una akong dumating dito ay sinabi ko na agad kay Lei ang alam ko. Nung una, ayaw pa niyang umamin sakin, pero dahil masyadong matalas ang isip at dila ko. Umamin na rin. Kaya ngayong alam na niya kung ano ang alam ko, pinaubaya ko na muna sa kanya si Ziah habang wala ako. Pumayag din naman, eh hindi naman kasi talaga ako matatanggihan nun eh.

LOVE: A Serious Case Of Bad TimingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon