gök, kaya, tohum.

çuvaldız, süngü, mıh.

soluğum kesilir
annem elbise diker
iğneyi kendine
çuvaldızı...
onu da kendine
renk renk dantela
bahardan çiçekler
topraktan pazenler,
içim bir dolu yaşamak
tenim süngüsünde bayrak,
içtim sessizlik vadisinden
çığlık çığlık
üstüm başım kelime
bu hangi acının ağıdı Allah'ım
derim çatlak çatlak,
üşürsen giy güneşi
yaşamak yangın yeri
ki subhanAllah,
ölmek bu deyip dostlarım
dileniyorum tabiplerden yaşamı
secdede tanrıtanımaz alınlar
rükûda isyankâr diz kapakları,
yaşıyorum hayatı
ve hatta öyle çok yaşıyorum
unutuyorum bastığım toprağı,
göğün yüzü yerin yüzüne galip!
bitti mi iki mağlubun savaşı
sırtlanmadan ölü atımın eyerini
omuzlarım talan olmuş meydan
pabucum diğer cephede
iman tahtam göğsümde
bir mıhla çaktım onu,
Allah namağlup savaşlardan korusun bizi
daha girerken kaybetmek
üstelik kaybedeceğini bile bile
üstelik ölü atım
eyeri eğri omzum,
demişti de duymamıştım
o demişti
ben duymamıştım
"ölmeden ölmeli"
vesselam.