gök, kaya, tohum.

çarmıh, yel değirmeni, vaşak.

çarmıha geriyorlar bedenimi isadan sonra
ben o kadar kutlu değilim
güneşin çıplak ateşinde titriyor zahrim
kan sızıyor kaynağı belirsiz
ben kimim,
neredeyim ve burası hangi çöl
dağ mı yahut
sürüsü kayıp çobanın,
ayağını vursa ve hayat fışkırsa
cennet annelerin ayakları altında
üzerime basıp geçse
ezilen bir pervane
yahut yel değirmeni,
kürkümü gizledim
derimi yaktım
sırf aranıza karışmak için pençelerimi sattım
bunların hepsi isadan sonra,
evvelde bir vaşaktım
yahut bir gelincik
fark eder mi bu cengamede?
artık bir insanım
kürksüz derisiz ve insafsız,
fark eder mi Allah'sız gecelerin sabahında?