gök, kaya, tohum.

toz, yalın, yorgan.

ansızın gelen bir düşünceyle
zihnimin derininden almışım da sanki
kat kat toz kat kat yaşam
ben, hep bendim
kendime dizdiğim manifestolarda
ve derime kazınmış izlerde,
üstü açılmış bir çocukken de bendim
gecenin ıssızında yalın ayakları
soğuğa ve bir şeylere daha yenik
usul adımlarla yaklaşan
-uyansam da ses etmediğimde de-
örten ve sıkı sıkı örten üzerimi
merhamet nakışının tecellisi,
yorgana dağılmış tozum
külüm işlemiş yastığa,
büyümemişim kalmışım orada
-kalsaymışım
durdursaymışım buz yanığı zamanı
kalbimi sıyırmasaymışım-
korusaymış kalbimi sıyıran bıçaktan
soğuktan koruduğu kadar.