gök, kaya, tohum.

deli, derviş, barut.

bizim orda yalnızlığa isim koymazlardı da
deli derlerdi bazılarına
topuğundan vurulmuş bir kabadayı gibi
yahut bacağı kırık bir soy at
ehemmiyeti yok ölüp gidecek
ilk günden yazıldı
yine de silmeyi deneyecek
kimi koşarken takılacak
kimi bağcıklarıyla asılacak darağacına
bense ayaklarımı bile görmedim
eğilip pabuçlarımı
derimden fışkıran terlerle ıslanan gözlerimden
öpüp alnına koyduğu inancını
kafatasının dışında bırakmış çağdaş dervişten
kul hakkından ve kızılderililerden
muhabbet ilerlesin diye senden bile bahsettiğim
fakat devam edemeyeceğim,
kanlı ellerim değil zihnim
bir barutla yan yana gelse patlayacak kelimelerim
ayaklarımın dibine dökülüyor.
nimettendir diye basmıyorum
bizde kutsal, duvara asılıdır.