durmuyoruz
bir ağacı öpmüyoruz dalından
bir kuşu sevmiyoruz kanadından
bir buseyi bile esirgiyor sevdiği kadından,
kainat yıldız yıldız
dünya yaşamak yaşamak
ve toprak
bu gibi ve dahası,
şarkıların nakaratında takılı hep
ve hep mi ağlamaklı
hüzne bulanık üst baş gözyaşı
aşk, kibir, sanrılarım
en çok kırkikindi yağmurları
temiz pınarlardan avuç avuç gözyaşı
dağ ağlar hüznü rızık kapısı
gök gürler, dil söyler
böyle doyar vadiler aşka
toprağa karışmadan tozum
doyur vadimi akan sularından,
hiç duymamış gibi sev
aşk ve öbür cinleri,
gündüz bile gökte asılı ay
iman tahtam yahut sternum
ruhumda bir coşku bir coşku
ben böyle yaşamak görmedim
tutundum tiftiklenmiş son ipine
ki düşmek için asıldım
ki düştüm de göklerinden
ki aşkı tanımladığım yerlerinden
bir ağacı sırf bu yüzden sevdim
çok sevdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök, kaya, tohum.
Poetryaşkı ve acıyı tanımlamayacağım, bıraktığı yerden tamamlayacağım. .yirmiye