ben Allah'ı
sizin kaybettiğiniz kelimelerde buldum
karalanmış satırlarda
sessiz harflerde
kapağı eski, kalın kitaplarda,
ki sağlam kitaplardır,
öptüm gözlerinden
yüzüne yüzümü sürdüm,
Allah'ı kaybettiğiniz yerden başladı savaş
soykırım
katlettiler ölü toprağımı
üstüme ne örterler şimdi
üstümü örterler mi
uyuyanın üzerine kar yağar
benim üstümü ört Allah'ım
kelimeler yün yorgan
sessizlik tahta beşik
beni kundağa sar Allah'ım,
bu ne yalın hal
bu ne hemhal!
bir demlik okyanus
acıdım çöke çöke
sular kapkara
ışık vurmaz
gök
kapkara
kalbim
kalbimi karartma Allah'ım,
aydınlık
güneşin sanatı
değil
aydınlık resminin sahibi Allah,
güneşin sahibi
Allah,
gökte arama ışığı
cebime dürdüm onu
parmaklarımın ucunda
sıcak tenim
kanım ışık ışık
tekrar ve tekrar
yayılıyor alev
ve tekrar ve tekrar
dilim uyuşuyor
ve tekrar
boynum eğiliyor
ve tekrar
sesim kısılıyor ve
tekrar
SubhanAllah!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök, kaya, tohum.
Poesíaaşkı ve acıyı tanımlamayacağım, bıraktığı yerden tamamlayacağım. .yirmiye