gök, kaya, tohum.

sandık, varil, kan.

koştum
koşmak nasıl anlatılır,
ciğerlerim nefes dolu
karnım gerilmiş davul
bacaklarım sancılı
boğazımda kesik soluk,
böyle değildi
karışmadım yorgunluğa,
derim kupkuru
bedenim bağlı sandığa
benim hazinem Sensin
koştuğum yer Sensin
düştüğüm yer Sensin
kaldır beni Allah'ım
sözlerime güç ver
kalemime keskinlik,
yanlış imgelere sığınıyorum uzun zamandır
harfler dost oluyor
kendilerini yazıyor imlasız
birleşip malayani sözlerde
yeminler ediyorlar Allah'sız,
korkuyorum biri der ki:
sizin Allah'ınız yok mu?
tövbe haşa! hanımefendi
t ö v b e
h a ş a
bu topraklar Allah'ı veriyor insana
ne çile ne gam
ne de varil bomba
Allah bu toprakları korusun hanımefendi,
bu toprakları korusun!
sizi de korusun hanımefendi
iblisin şerrinden
insanın şerrinden
insanın şerrinden
insanın şerrinden
insanın şerrinden daha çok korusun
bizi bizden başkası öldürmez çünkü
iblis varil bombası atmaz çünkü,
Allah bebekleri korusun hanımefendi
bebeğinin kolunu bacağını toplayan babayı korusun,
sizi de korusun hanımefendi
dilinizin zehrinden,
bir gün yanılıp da yutmayın
öldürmesi uzun sürmüyor
kalbi deliyor
mideye akıyor kan,
cephemiz aynı
iblisimiz aynı
gölgemiz aynı
aynı safta duruyoruz namaza,
secde uzuyor
zehriniz acıtıyor
bebeğimin kolunu arıyorum amansız
başı elimde ya kolu
bir varil daha düşüyor ön safa
başını da kaybediyorum.