Chapter 24
NAPAHAGIKHIK ako nang hawakan ni Clayde ang tiyan ko. Simula nang makilala ko sila Chandria at Denver sa personal ay napapadalas na ang pag dalaw ko sa bahay nila na pinapaunlakan naman nila.
Marami na ding nasabing advice sakin si Chandria na nagagawa ko na din naman pero hindi ko sinasabi sa kanya nag sitwasyon ko at hindi rin naman siya nag tatanong ng kung ano sakin. Talagang sinasagot niya lang lahat ng mga tanong ko tungkol sa pagbubuntis.
"You like my big tummy?" Tanong ko sa kanya ta syempre hindi ito sumagot dahil bata pa naman itong si Clayde.
"You want a baby sister or baby brother?" Pagkausap ko muli sa kanya.
Nagkukulitan lang kaming dalawa ni Baby Clayde sa playroom dahil si Chandria ay nasa office at may ginagawang trabaho. Ganito rin talaga ang ginagawa ni Chandria kapag nandito ako sa bahay nila Chandria habang si Denver naman ay pumapasok sa sariling kumpanya niya.
"Hey, it's already lunch. Kain na tayo." Napalingon ako ka Chandria na nakasandal sa hamba ng pintuan.
"Coming, Mommy!" I used my little voice to impersonate a child's voice while I was carrying Clayde.
"Bagay na talaga sayo maging mommy. Akin na nga si Clayde. Mabigat na yan at bawal ka na din magbuhat ng magibigat." Saka niya kinuha sakin si baby Clayde.
"I know. Gusto ko lang talagang makipaglaro sa baby niyo pai sinasanay ko na din yung sarili ko sa pag aalaga ng bata." Pag sasabi ko ng totoo.
Nag uusap lang kami tungkol sa pag aalaga ng bata habang pababa kami ng hagdan. Nang makababa kami sa dining room ay nagsimula na din kaming kumain hanggang sa mabanggit ni Chandria ang tungkol sa plano.
"Kailan pala itutuloy ang plano? Hindi ba't sabi mo ay may nnagyari kaya hindi pa maipagpapatuloy ang plano mo?" Kuryosong tanong nito sakin.
"There is no exact date. Mahirap pabalikin ang taong ayaw bumalik eh." Napatango tango naman siya na parang sumasang ayon sa sinabi ko.
Hindi ko pa man nasasbai ang dahilan kung bakit hindi matuloy tuloy ang plano ay hindi naman siya nag sususpetya tungkol doon. Ayoko din naman na isugal ang kaligtasan ng iba kong agent sa pag sasabi ng pangyayaring iyon.
"Oo nga pala. Sinabihan ako ni daddy na mag dala daw ako ng kasama ko dito na papasok sa bahay nio kapag pupunta ako. Okay lang ba iyon?" Tanong ko sa kanya.
Nagbibigay ako ng konsiderasyon dahil may anak siya na ayaw kong mapahamak pero kung wala siya anak, pwedeng pwede ko naman na papasukin lang si Ryland sa bahay niya ng wala ng tanong tanong pa.
"If that person won't harm us, then he or she is always welcome at the house." Kibit balikat lang nitong sagot na para bang wlaa talaga silang ikakapahamak pagdating sa pag titiwala sakin.
"You sure?" Paninigurado ko sa kanya.
"Yeah, you love Clayde that much and I am sure you won't hurt him." Kampante nito sabi kaya natawa na lang ako sa kanya.
"Hindi namana ko magdadala ng masmaang tao idto lalo na at may bata. Naranasan ko rin maging bata at ayoko naman na kuhain ang pagiging bata sa kanya." Nakangiti kong paliwanag.
Patuloy lang ang pagkwe kwentuhan namin at nang matapos kaming kumain ay pinatulog na niya si Clayde at ako naman ay umalis na para bumisita sa opisina. Ilang araw na din akong hindi nakakabisita dito at ang huli kong punta sa opisina ay maayos naman ang takbo ng kumpanya.
"Ma'am, napadalaw ho kayo? Sir Quenelle is still on the meeting. You can wait for him inside." Naka ngiting wika ng secretary ko na secretary na din ni Daddy since nag resign na din ang secretary niya dito sa company.
BINABASA MO ANG
Deceived Supremacy
Action"A wolf in a sheep's clothing," I called myself like that but they never found out because they were all deceived by my angelic features. People are easily deceived by my face and my action but they won't ever see the hidden wolf in me except for on...