Kendimi şu sıralar berbat hissetmeye başladım. Yani tamam belli bir yere kadar kabullenebilirdim ama bu beni aşmaya başladı. İşin kötü yanı kimseye öyle hissettiğimi belli etmemeye çalışıyorum.
Kendinizde yüzleşmekten korktuğunuz bir şey var mı? Ben düşünmek bile istemiyorum o tarz şeyleri ama bugün kafama dank etti. Kendime ihanet etmiş olduğumu düşünüyorum. 2 yıl önceki halim görse benden nefret ederdi,aslında ben şuanda ediyorum,bunu nasıl açıklardım bilmiyorum. Kendime bunu nasıl yaptım. O kararlı ve hayatından emin kıza ne oldu ki? Neden yerini hayatsız,boktan,gereksiz bir varlık aldı? Eski halimi istiyorum. Ama her ne kadar istesemde asla ulaşamayacağım.
Bir kere giden geri gelmez. Geri gelmesi çok şey değiştirebilirdi. Onu özledim. Onu öldürdüğümü fark etmemiştim. Ondan kurtulunca böyle olacağını bilsem büyümek ister miydim?
Artık zamanın durmasını ve hayatımı hep şuanda kalıp daha fazla yaşamak istemiyorum. Korkuyorum. Herşey kötüleşirse devam etmekten vazgeçmekten.
Devam edebilecek gücü bulmak istiyorum. Gelecekte bu satırları okuyabilmek istiyorum.
Ama sakın geçmişini unutma nasıl bir hayatın olursa bile lütfen şu zamanları unutma. Beni unutma.
Unutulmak korkunç.
.
