İstenmediğimin farkındayım. Olabildiğince uzaklaşacağım. Ama canım çok yanıyor. Halbuki bana başta iyi davranmışlardı. Sanırım her zaman olduğu gibi yine yanıldım. İnsanlara karşı gardımı indirdiğimde hep böyle acı bitiyor. Güvenmemeliyim. Hiç kimseye güvenmemeliyim. O hariç herkes yalancı. Sadece iyilik yaptıkça beni seviyorlar. Ne acı değil mi? Arkadaş dediğin senin yanında rahat ettiğin kişi değil midir? Ama ben bugün onların yanında çok kötü hissettim. Hiç gitmemeliydim. Tek kalmak istediklerini nasıl fark etmedim ki. Aptalın tekiyim. Kendimden ve yaşadığım hayattan bıktım. Yalancı insanlardan da bıktım. HEPİNİZDEN İĞRENİYORUM! ROL YAPMAYI KESİN! NE ZAMAN GERÇEK YÜZÜNÜZÜ GÖSTERECEKSİNİZ!
Sadece beni rahat bırakın.
Ben yoruldum.
Artık uğraşmak istemiyorum.
Sıkıldım.
Saçma konuşmalardan gereksiz gülüşlerden. Her hareketiniz gereksiz.
Yaşattığınız hisleri umarım bir gün sizde yaşarsınız...
