Çok garip hissediyorum.
Ne olduğundan emin değilim. Dramatikliğe gerek yok sanırım. Hiçbir şey hissetmemek garip mi? Bilmiyorum.
Sanırım kendimi anlayabileceğimi sanmıyorum. Sadece hayatın akıp ilerlemesi korkutuyor. Belkide konfor alanımdan çıkmak korkutuyor.
Ama bir yandan heyecanlı hissediyorum. Mutluyum. Yetişkinlik bu sanırım. Kozasını kırmak üzere bir kelebek gibiyim. Biraz daha uğraşırsam. Herşey mükemmel gitmesede benim hikayem gerçek anlamı ile başlamış olacak.
İşin doğrusu mutluyum.
Başaramazsam bile umutlu olucağım. Hayatım yeni başlıyor.
