Artık herşey zor geliyor. Yürümek, konuşmak, yemek yemek hatta nefes almak bile...
Vucüdum sanki bir anda yere yıkılacakmış gibi.
Bir kötü alışkanlığı bırakıp diğerine geçiyorum ve hepsi fark etmeden başlıyor. Çok sıkıldım. Bedenimi kontrol edememekten. Çevremdeki kere rol yapmaktan. Yaşamaktan...
Artık devam etmek istemiyorum. Motive olamıyorum.
Yapamıyorum.
Bundan gerçekten sıkıldım.
Bu zor olmamalıydı değil mi?
Hayatımın daha başında olduğumu söylüyorlar, başı böyleyse sonu nasıl ki?
Görmek istemiyorum.
Vazgeçmek istiyorum.
Ama geçemiyorum.
Korkuyorum.
Neden bu iğrenç hayatımın sonlanması beni korkutuyor ki?
NEDEN!!!
...
...
Sadece bilmek istiyorum. Bu yaşamın anlamı ne? Neden bu dünyaya gelip burda var olmamız gerek ki?
Ama her ne olursa olsun. Bu sıkıcı ve iğrenç hayata devam etmek zorundayım.
