-Seni düşünüyorum Zuku~
İzuku bi an kalbinin sesinin dışarıdan duyulabildiğini sandı.Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki.
Sarışının söylediği herşey bı anda onu etkiler olmuştu.Bundan hoşnut olsada her kelimesi kızarmak onun için iyi değildi.Yoksa yakında kalpten gidicekti.
Birşey diyemedi o an...
Sonra konuşmaya başladı;
-İzuku:Seni bu kadar inciten neydi Katsuki..
Sakince sormuştu..güneş batmak üzereydi..
-Hiçbirsey
İzuku istemediği bu cevap üzerine huysuzlandı..bütün vücudunu Katsukiye çevirerek ellerini onun elleri üzerine koydu..
Bu hareketi Katsuki'yi şarşırmıştı ki gözleri açılmış ona bakıyordu..
Katsuki elini çekmeye yeltenmisti ki İzuku onu durdurdu ardından:
-İzuku:Seni korumak sana yardım etmek istiyorum.Sana acımıyorum Katsuki ben bir doktorum hastalarıma her zaman yardımcı olmak benim görevim ayrıca-......
İzuku susunca Katsuki'nin kırmızıları yeşillere dönmüştü.
-İzuku:Ayrıca benim için özelsin Katsuki...
Baştan beri senden farklı bi çekim alıyorum,hiç hissetmediğim garip duygular hissediyorum
Yanına geldiğimde garip bu heycan oluyo içimde,her söylediğin söz aklıma kazınıyor
seninle olmadığım zamanlarda da seni düşünüyorum..kafamdan asla çıkmıyorsun
Davranışların ve söylediklerin kafamda dolanıp dolanıp aynı noktaya geliyor...
Ben senin yanında olmak istiyorum.Sana yardım etmek seni korumak..seni kıran yada üzen şeylerle birlikte başa çıkmak istiyorum.
Bana yakın olduğun zamanlar çok mutluyum fakat benden uzaklaşmaya çalıştıkça benim sana yardım edebilmem zorlaşıyor.
Bundan dolayı Katsuki..Benden uzaklaşmak yerine bana yakınlaşmaya çalışsan bende seninle daha fazla ilgilensem..senin duygularını daha iyi anlaşan olur mu??...
××××××××
İzuku bunları söyledikten sonra Katsuki ağzını dahi açamamış İzuku'nun söylediklerini algılamaya çalışıyordu..
İzuku gerekli açıklamayı yaptığını düşünüp sarışına 'fazla beklemeden içeri gir seni merak ederim' diyip yukarı çıktı..
Katsuki'den:
Az önce ..... OLM AZ ÖNCE NE OLDU ÖYLE
Hiç böyle hissetmemiştim..bana 'bana daha yakın ol' mu dedi o...Benim yanımda kendisini 'daha iyi' mi hissediyor?!!
Sarışın bunları düşünerek onun için ayrılan özel odaya geri döndü ardından bugün olanları düşünerek uykuya kendini teslim etti...
××××××
Yeşilli sabah olunca her zamanki gibi sarışının kahvaltısını görevliden alıp onun odasına yöneldi..
Kapıyı ritimle tıkladıktan sonra yavaşça içeri girdi..
Güneş ışınlarının odayı aydınlattığı ferah odada esen rüzgar..daha uyanmamış olan oğlanın saçlarını hareketlendiriyordu..
İzuku bu görüntüyü aklına kazımıştı adeta..
Elindeki tepsiyi bir kenara bırakıp yakınlaştı ardından eliyle sarı saçlara uzandı
Sert görünen ama aslında yumuşacık olan o saçlarda ellerini gezdirdi..
Sonsuza kadar bu görüntüyü izleyebilirdi..
Bı kaç dk sonra güneş ışıkları sarışını rahatsız etmiş olucak ki hareketlenmişti;
-Mgmh~
İzuku toparlanıp hafifçe Katsukiye seslendi
-İzuku:Katsukii~
-Hm~
Daha uyku sersemi olan sarışının çıkardığı mırıltılar Yeşillinin çok hoşuna gidiyordu.
-İzuku:Hadi kalk kahvaltını getirdimm..
-Biraz daha~
Sarışının bı çocuk gibi davranması izukuyu kudurtuyordu.Onunla daha fazla uğraşmak istedi.
-İzuku:Eğer beni sevdiğini söylersen belki biraz daha izin veririm~
-Hgn~ seni..seviyrm-
-İzuku:Hadi ama seni duyamıyorum~
Katsuki bı anda gözlerini açıp etrafa bakar
Bunun üzerine İzuku bı an gerilir ama tepkisini saklar...
-Haghm (esner)....burada ne arıyorsun?..
Gözlerini bile tam açamamış olan Katsukiye hafif gülümseyerek:
-İzuku:Sana kahvaltı gelirdim hadi kalk ta yüzünü yıka uykun açılsın..
-Hm~
Sesiyle onu onayladıktan sonra kalkar ve lavaboya doğru ilerler
Bı kaç dk ya işi bittikten sonra odaya geri döner ve onun için hazırlanmış olan kahvaltıyı yemeye başlar.....
İkili gram konuşmadan önlerine bakıyordu..
Dün geceden sonra ne demeleri gerektiğini nereden başlıyıcaklarını bilmiyordular..
İzuku sabah neredeyse ona sevdiğini söyleticeği düşüncesiyle kızarmıştı..bunu fark eden sarışın:
-Ne o,artık söylediklerimden değil de oturduğum yerden mi seni kızartabiliyorum seni domates?
-İzuku:Ha-HaA ne k-kızarması güneştendir o
-Güneşten he~ Diyosun ki artık seni ben kızartmıyorum hm~~
-İzuku:....
-Öyleyse bu da seni kızartmaz.
Katsuki,İzuku'yu kolundan tutup kendine doğru çekti..İzuku dengesini kaybetmesiyle Katsuki'nin üzerine düştü...
Evet şu an Katsuki'nin kucağında bı adet kızarmış brokoli vardı..
-Hm~ Demek kızarmıyordun ha~
-İzuku:N-Ne kızarması B-ben kızarmadım bı kere!!..
-Öyleyse böylede kızarmassın.
Katsuki İzuku'nun kollarından tutup yatağa bastırdı ve iyice yaklaştı..
İzuku ne yapıcağını bilememiş bı şekilde ona bakıyordu..Bu drum sarışının hoşuna gidiyordu..
-İzuku:N-Ne yapıyorsun!!?
-Hiiç~
Katsuki izukuyla arasını yavaş yavaş kapatıyordu..
İzuku heyecandan gözlerini kapatmış olucakları bekliyordu ki biraz uzun süre beklediğin fark etti..
Gözlerini açtığında hafif tebessüm le bakan çocuğu görünce sanki hiç kızarmamış gibi dahada kızarmıştı..
Katsuki istediğini almışçasına yataktan kalkıp kahvaltısına geri döndü..
×××××××
Sabahki olaydan sonra Yeşilli kendine gelememiş bundan yüzünü yıkamak için lavabolar dan birine girmişti..
Elini yıkarken içeri siyah kapşonlu birisi? girdi..İzuku kim olduğuna bakmak için kafasını kaldırdığında bı anda gözü karardı ve kendini yerde buldu....
Başı çok acıyordu elini oraya göturucekken elinden biri yakaladı ve onu kucağına aldı..
?Beni hatırladın mı Doktor~
İzuku şaşırmaya bile zaman bulamadan adamın kolları arasında bayılmıştı.....
