Katsuki'den:
Nefes alıyorum..ama hareket edemiyorum..
Hissediyorum..ama göremiyorum...
Konuşma sesleri her yerde..görmediğinden dolayı nerede olduğum hakkında bi fikrim yok...
Çok yorgun hissediyorum..uzun zamandır yemek yemeyip şu içmememe rağmen sadece yorgundum..anlaşılan beni bayılttıklarında takviye yapıyorlardı...
Konuşma sesleri yakınlaştıkça yanıma birilerinin geldiğini anladım...
-Doktor:Sana iyi bı haberim var.
Meraklı bı şekilde sesin geldiği tarafa görmediğim halde dönmüştüm..
-Doktor:Doktorun İzuku Midoriya...onu bulmuşlar..Ama ondan önce sa-
Söylediği şeylerle ayağa kalkmaya yeltelenmiştim ama bileklerimden sakınca bağlanmış gibiydim..
-Doktor:Hah...Diyorum ki önce sakin ol..
-Nerdeysen kendini göstersene!!
Ensemde hissttiğim nefesle gerilmiştim..bı anda gözümden çekilen kumaşla görmeye başlamıştım..
Karşımda duran çokça doktor ve güvenlikle şaşırmıştım..
-Burası ne-
-Doktor:Sakin durmadığından dolayı seni buraya getirdik..ardından sakinleştirici iğneyle seni sakinleştirmeye çalıştık...
Anlaşılan alevlenme döneminden geçtin..
Dediğini umursamayarak..
-İzuku nerde söyle..
Tam doktorum üzerine atlamak için hazırlanmıştım ki bağlı olduğum aklıma geldi..bulunduğum yere baktım...
Beyaz büyük bi odada bolca ışıklandırma vardı..düşündüğümden daha temiz ve parlaktı..tam ortasına konulmuş kelepçeli koltuğa oturtulup el ve ayak bileklerimden buraya bağlanmıştım...
Hareket etmemi kısıtlayan bu kelepçelerden kurtulmak istiyordum..
Çekiştirdim ama önceden moraran bileklerime uyguladığım baskıdan dolayı canım fazlasıyla yanmıştı..
-Agh!
-Doktor:Hey hey! Yerinde durasana!!
-ÇÖZSENE BENİ HEM GELMİŞ 'DOKTORUNU BULDUK' DİYORSUN SONRADA CEVAP VERMİYORSUN!!..
-Doktor:Hh..bak onunla şu an görüşemezsin anladın mı bu yüzden zorluk çıkarma..benden onun hakkında bilgi istediğinden ve onu merak ettiğinden dolayı söyledim..beni bunu yaptığıma pişman ettirme..
Söylediği doğruydu..ama benim istediğim İzuku'ydu..ne durumda olduğunu merak ettim..
-O nasıl?!
Söylediğim şeyle biraz duraksamış ardından bana bişey söyleyip söylememe arasında kalmıştı...bende mantıken dahada merak edip sinirlendim
-SÖYLESENE BE O İYİ Mİ??!!
-Doktor:İYİ!
-O ZAMAN NEDEN BURADA DEĞİL!
-Doktor:Bak...bu bilgiyi sana veremem anladın mı! Sadece beklesene neden uğraştırıyorsun beni!
-ONUN NEREDE OLDUĞUNU SÖYLE DEDİM..O NERDE!! HEY! SİZ! HİÇ BİRİNİZ BİLMİYORMUSUNUZ??! O NEREDE,O İYİ Mİ?!
Etrafta duran onca insan sadece bana bakıyordu..HİÇBİRŞEY SÖYLEMEDEN!
Ben ordakilere bağırırken odaya polisler girdi..ardından karşımdaki doktora fısıltıyla birşeyler söyledi..doktor onu onaylayıp önüne döndü...
-Hey! polis! İzuku nerede Biliyormusun!?
-Polis:Ha?! Sen kimsin de sana söyliyim!
Polisle benim aramdaki hava doktoru rahatsız etmiş olucak ki konuşmaya başladı
-Doktor:B-Bi dakika efendim bu karşınızdaki kişi Midoriya İzuku'nun hastası.
-Polis:Bana bunun neden burada olduğunu açıklarmısınız?! Burası yüksek dereceli hastalar bölümü..onun hastasının hastanenin üst bölüğünde olduğunu biliyordum?!
-Doktor:Kendisi yukarıda zorluk çıkardığından dolayı onu hasta odasına devrettik fakat kendisi bir alevlenme döneminden geçtiği için kendisine zarar vermeye çalıştığı ve insanlara saldırdığı için onu bu bölüme alma gereği duyduk.
Polis sarışına yaklaştı ve incelemeye başladı..kafasına sert darbe yediği belliydi
Yüzünde açılan yaralardan akan kanlar pıhtılaşmıştı..bileklerinde olan morluklar nerede olsa belli olucak kadar hasarlıydı..
Gözlerine baktı...kırmızının en koyu rengiyle ona öfkeyle bakıyordu..
Geri çekilip konuşmaya başladı...
-Polis:Sen Katsuki olmalısın..
Yüzüne bakmadım ve cevap vermedim..
-Polis:İzuku'yu neden merak ediyorsun?.
-Bu seni ne alakadar eder?!
-Polis:Ben bir polisim..bana neden İzuku'yu merak ettiğini söylemeden neden sana bilgi veriyim?!
-Tch.
-Polis:Sen bilirsin..
-O BENİM! NEREDE OLDUĞUNU TABİKİ MERAK EDİCEM!
-Polis:Senin?.. Nereden senin oluyormuş?
Soruma cevap vermeyip sürekli benimle uğraşması sinirlerimi hoplatıyordu..ona saldırıcakmış gibi bakan beni fark etmiş olucakki...
-Polis:İzuku...o şu anda karakolun revirinde tedavi görüyor...
-HAA!!? ONA NE OLDU??! HANİ İYİYDİ!!
KARAKOLDA? ONU KİM KAÇIRDI,ONA KİM ZARAR VERDİ-
-Polis:Çok soru soruyorsun...biraz sesiz olsana be adam!
Kendimi koltukla baraber yukarı çekmeye çalışıyordum.O kadar zorluyordum ki kelepçenin koltuğa bağlı olan kısmı elimde kalmıştı..
Polis bana şaşkınca bakarken ben ona nefretle bakıyordum..
Kurtulan elimle polisin yakasına ulaştım..kendime çekmemle tehtitkar bir biçimde konuştum..
-BANA CEVAP VER YOKSA BURDAN KURTULDUĞUM AN O BELİNDE DURAN TABANCAYLA KAFANI PATLATIR ARDINDAN O PARÇALARINI YAKAR KÜL EDERİM VE KİMSE BUNUN FARKINDA BİLE OLMAZ!!
Polis yakasını tuttuğun elimi tutup çekmiş ardından dikleşerek yakasını düzeltmiştı..
-Polis:Neden İzuku'nun seni seçtiği belli..
-Duymuyorum ne geveliyorsun ağzında!!
-Polis:İzuku'nun geçmişi yakasını bırakmıyor diyelim..onu bulduğumuz da içinde ceset olan bir evdeydi..onu soruşturmak için karakola götürdük ama yaraları hafif olmadığından revirde onu misafir ediyoruz...yeteri kadar bilgi aldığını düşünüyorum ayrıca...
Merakla kafamı çevirdim..
-Polis:Ayrıca...kenidini biraz da olsa umursmanı istedi..
Polis doktorlara dönerek..
-Polis:Onu üst katlara alın dediğim gibi burası hastalığı FAZLASIYLA ilerlemiş kişiler için..
Ardından odadan çıktı..
-Doktor:İstediğini aldın..şimdi zorluk çıkarmıyıcaksın..
Onu dinlediğim çok söylenemezdi..güvenlikler ellerimi çözerken aklımda olan tek şey beni ne durumda olursa olsun düşünmesiydi..
-Kendimi umursayım ha~
××××
