İzuku'dan:
Yavaşça ayağını öne doğru aldım elimdeki penseye gülümseyerek bakıyordum ne yaptığımı bilmez haldeydim...
Yavaşça bir ayak parmağını pensenin arasına sıkıştırdım..
-İzuku:Bu parmak....BENİMLE TANIŞTIĞIN İÇİN!!!
Bu parmaktaa~ BANA ÖYLE BAKTIĞIN İÇİN!!
Bu ise BANA YAKIN DAVRANDIĞIN İÇİN!!
Bu BANA DOKUNDUĞUN İÇİN!!
Bu BENİ KORKUTTUĞUN İÇİN!!
Bu BENİ KAÇIRDIĞIN İÇİN!!
Bu BENİ DÖVDÜĞÜN İÇİN!!
VE BUDA BANA TECAVÜZ ETTİĞİN İÇİN!!!!
Parmaklarını teker teker kırarken onun attığı çığlıkları duymak herşeyden daha keyif veriyordu bana...
Ayak parmakları bitmişti elimde duran kanlı et parçasına sanki bı şahesermis gibi bakıyordum...
Acıdan kıvranmadığı taraf kalmamış..attığı çığlıkları onu fazlasıyla yorgun düşürmüştü..
Ne diyebilirim ki...kollarından tavana asılı.. ayaklarını kullanamıyorken vücudunda denenen işkence teknikleri sana sadece acı verebilir...çağresizlik..ne yapıcağını bilememe,verilmeyen cevaplar..tutulmayan sözler....sessizlik..pişmanlıklar insanı tüketen şeylerdir..
Kendi elleriyle kazdığı çukura düşmüştü..
Hata yapmıştı...ileriyi düşünmeden sadece kendini düşünen,ne istiyorsa onu yapan insanlara yakışan şekilde ÖLMESİNE yardım ediyordum sadece....
-İzuku:Ah~ hadi ama daha yeni başladık~~
Daha şimdiden gözlerin kapanıyor!!
Sinirlenmiştim..onun bu kadar çabuk pes etmesinden..
Uyanık kalması gerekiyordu??
Vücudu ilk defa dikkatimi çekmişti..özenle şekillendirilmiş gibi pürüzsüzdü..
Sinirimi bozmuştu..onun gibi biri için harcanan boş bir vücut...
Elime aldığım özenle sivrileştirilmis gibi keskin görünen bıçağı ona doğrulttum..
Kendisi gibi pislik bı vücudu olsun???
Yüzünü kendime sertçe çektim..zaten asılı kalmaktan acıyan kollarına yaptığım çekme kuvvetinden canı dahada acımıştı..
Yüzü incelemeye başladım...ardından tenine değdirdiğim bıçakla yüzü buruşmuştu...
Attığım her çizikte çığlıkları dahada yükseliyordu..
Yüzünün hatlarını vücuduna çizmeye başladım...keskin gözleri,yüzüyle uyumlu burnu ve dudakları..
İşim bittikten sonra yüzüne tekrardan baktım ve yaptığım işi beğenmişçesine kafamı salladım..
-İzuku:Haha~ BAK ARTIK SENİN GİBİ BOKTAN Bİ VÜCUDUN VAR!!
...
-Yuri: B-BANA ACI L-LÜTFEN YALVARIRIM!! ASLA KARŞINA ÇIKMIYICAM BİDAHA!! BAĞIŞLA BENİ!! LÜTFEN L-LÜTFEN DAYANAMIYORUM!!
-İzuku:KİM SANA ACIR HE~ BU DK'DAN SONRA SENİ KİM NEDEN DİNLESİN Kİ..
-Yuri: Y-Y-YARDIM EDİN!! BİRİ BANA YARDIM ETSİN!!!
-İzuku:Ha? Ah~ unuttun galiba..beni getirdiğin bu bok çukurunda kimse seni duyamaz!!
-Yuri:İNDİR BENİ OROSPU ÇOCUĞU İNDİR!!
SİKİTİMİN SENİ İSTEMİYORUM!!
Elimdeki bıçağı karın boşluğuna saplamıştım..heryer kan ve onun acı çığlıklarıyla dolu bı oda..ışık görmeyen nefes almaya yetmiyicek oksijenli biryerde delirmemek elde değildi aslında..
-İzuku:LANET!!BU KADAR ÇABUK KURTULAMASSIN..
Pantolonunu yırtarak açıp aletini göstererek konuştum..
-İzuku:Ah~ bu çok değerli sikini bana mı emdiricektin??!! Bu hissin nasıl olduğunu çok merak ediyorsan kendin denesene??!
Aletini çektim ardından bıçağın sivri kısmıyla baştan sona..çizdim..uç kısmından bıçağın ucunu sokarak yardıktan sonra geri çekildim..
Sesi kulağımı çizmeye başlamıştı...sinirlenmiştim yine..
Aletini hızlıca tutup kökünden kesmiştim...
O kadar kan vardı ki etraf kıpkırmızıydı....
Elime aldığım an iğrendiğim şeyi karşımda asılı duran varlığın ağzına soktum..
Artık bana bakabilen mavi gözler yada..
Beni rahatsız eden sırıtarak konuşabildiği bı ağzı yoktu....
Beni en rahatsız eden şey 'kısıtlanmak' tır..
Ve ben onun yaşama hakkını kısıtladım...
-İzuku: Ha-HaA!! NE OLDU HA!! SENİN OLDUM DEMİ ŞİMDİ!!? EN KÖTÜ ÖLÜMÜ HAK EDİYORDUN!! İSTEDİĞİN ŞEYİ BULDUN BAK!!!
Nefes alamıyorum..etrafta gördüğün tek renk kırmızıydı..önümde aslı duran bedene sürtmeden arkasındaki kapıya ilerledim..
Açık olan kapıdan dışarı adımladım..
Sağ tarafımada duvar vardı ama sol tarafında yukarı doğru çıkan bı merdiven??
İlerledim yukarı doğru...karşımda bi ayna vardı?!
Aynada gördüğüm kişiye baktım!?
Ben? Yo değil.. başkası? Yo...başkası da değil!!
Benim ama?! Bana benzemiyor?
Gözlerime baktım...göz yuvarlarım boştu!?
Ardından şekil değiştiren yüzüm??
Beni içine çekiyordu bu görüntü..nefesim darlandı..
gördüğüm şeyi anlamlandıramıyordum...
Kendime baktığım halde gördüğüm şey?!
Gözlerimi kırpıştırdım eski halime dönmüştüm...
Aynaya bakmamaya çalışarak ilerledim..
Dar bir koridordaydım...karşıma çıkan kapıyı ittirdim..
Küçük bir evdi burası..alt katta olduğumdan nasıl bir yerde olduğumu bilememiştim...
Dıştan bakılınca hiçbir şey olmadığı düşünülen bu evin alt katında kanlarla kaplı odada yatan bir ceset olucağı kimin aklına gelir ki?!
......
Gözlerim bı anda ağırlaşmıştı...üzerime yüklenen adranalin bı anda gitmişti..adeta pirizimden çekilmiş bı eşya gibi bütün enerjim çekilmişti..vücudumda yeni yeni gördüğün çokça çizik ve morluk olduğunu yeni fark ettimiştim..
Bugün yaşadığım şeyler ağır gelmişti..daha fazla dayanamadığımdan kendimi yere atmıştım..beni sarmalayan uykuyla baş başa kalmıştım....
××
Hissettiğim hareketlilikle yarım açabildiğim gözlerimle etrafa bakındım...
Polisler...hemde bir sürü..
Beni tutuyorlar..ambulans?? ambulans sesi.....
İçeri sedyeyle giren birileri?... Beni aldılar..
Dışarısı ne kadar soğuk..beni götürüyorlar.
Çok ses var....çok yorgunum..
Vücudumu ele geçiren uykuyla tekrardan gözlerim kapanmıştı...
