Ali : Ne işin var lan senin burda!
Doruğun aniden masaya oturmasıyla sinirle ayağa kalkmışdı Ali. Nazlı onu elinden tutarak geri oturtmuştu. Doruk ise pis pis sırıtıyordu.
Doruk : Sakin ol Ali ağa. Geçiyordum uğrayayım dedim.
Ali sinirlensede okulun yakınında bir kafede oturdukları için sesini fazla yükseltmedi. Ama kelimeleri iğneleyiciydi.
Ali : Yalanını sikeyim köpek! Sen beni ne hakla takip ediyorsun lan!
Doruk : (Güler) Köpek felan ayıp oluyor. Ne yapacaksın yaralı bir adama el mi galdıracahsın?
Ali : Öbür elinede sıkayımmı? Az gelmiş bu sana belli!
Doruk : Sakin ol enişteciğim. Sana gelmedim. Bacıma bize yaptıkların hakkında bilgi vermeğe geldim. (Nazlı'ya dönerek sargılı elini havaya kaldırır.) Gocanın marifetine bak hele. Demir'in de bacağına sıktı! Aşiretimizi ele güne garşı rezil etti! Babamın kimsenin yüzüne bakacak hali kalmadı. Gosgoca adamı önünde diz çöktürdü! Nazlı konağa evine dön. Ben sana sahip çıkacağım. (Ali'yi göstererek) Bu adamla daha fazla evli kalmana razı değilim! Evine dönki onlarda rezil olsun. Ali ağa bir garısına da söz geçiremedi desinler?
Ali : (Nazlıya bakarak) Ben bunu öldürürüm haberin olsun!
Nazlı çaktırmadan masanın altından Ali'nin elini tutarak okşar. Ali gülümseyerek önüne dönerken Doruk, Nazlıdan bir cevap bekliyordur. Nazlı ise az önce duydukları karşısında hâlâ şaşkındır.
Nazlı : Abi.
Doruk : (Gülerek Ali'nin gözlerine bakar) Söyle Nazlı.
Nazlı : (Derin bir nefes alıp) Ben Ali ile mutluyum!
Doruk duyduğu cümle ile şaşkınlıkla gözlerini Ali'den çeker. Nazlı'ya bakar. Sinirlenmiştir.
Doruk : Ne dediğinin farkındamısın sen Nazlı! Bu adam Beni vurdu! Demiri vurdu! Şerefimizi iki paralık etti!!!
Nazlı : Evet farkındayım. Ağamız Ali'yi vururken sen beni düşünmüşmüydün? Yoksa şimdiki gibi işinemi gelmemişti? Hemde elinden ayağındanda değil! Öldüresiye ateş ettiniz. Ali öldüğü an beni yaşatacakmıydı onlar sanıyordunuz? Şimdi gel ben sana sahip çıkacağım diyorsun! Hiç samimi gelmiyorsun abi. Eskisi gibi değil hiç bir şey! Ağam Vefa konağına Nazlı'nın canını almak için geldim dediği gün bitti bizim ailemiz! Sende bu sırada ona yardım ediyordun! Bana Aliden başka kimse sahip çıkmadı. Şimdide çıkmasın! Ben kocamla mutluyum...
Nazlı'nın ses tonunu yükseltmeden fakat bir o kadar da iğneleyici ettiği sözlerden sonra doruk sinirle tek kelime bile etmeden masadan kalkıp gider. Ali aşkla Nazlı'nın yüzüne bakar. İçinde kelebekler uçuşuyormuş gibi hisseder.
Ali : Cidden Vaov. (Gülerek) Çok iyiydi. Yüz yılın ayarı gibi bişey yani.
Nazlı : Umarım daha fazla sinirlenip sana zarar vermeye kalkmaz.
Ali : Tasalanma sen. Ben onlara öyle bir ders verdimki değil bana zarar vermek adımı ağzına alırken iki kere düşünür o. Bu arada benim için onlara kötü davranmak veya konuşmamak zorunda değilsin. İstesen de istemesen de onlar senin ailen. İçinden nasıl geliyorsa öyle davran.
Nazlı : (Gülümser) Annemle konuşuyorum zaten. Ama babam ve abimler benim için bitmiştir. Abime söylediklerimde samimiydim.
Ali : Peki ozaman. (Saatine bakar) Leylanın çıkmasına beş dakika kalmış kalkalımmı?
Nazlı : (Bardağın dibinde kalan kahvesini yudumlayarak.) Kalkalım...
~
Mehmet Ağa tespihini sallayarak çarşıya giriş yaptığında Ferman da bir adım arkasından onu takip ediyordu. İnsanlar Mehmet Ağa ve Fermana bakarak bir birleriyle fısıldaşmaktaydı.
Bunu fark eden Mehmet Ağa hapise girip çıktıkları için dedi kodu yapıldığını düşünüyordu. Ufaktan sinirlenmeye başlamışken Ferman sözü aldı.
