Ufuk Çizgisi

3.BÖLÜM

Deniz ile konuştukdan sonra bir arabayla beni evime bıraktırdı.

Onun evinde kalmam gerektiğini, bir hafta sonra yani on yedi ekimde evine gelmemi istedi. Bir hafta sonra demişti çünkü yurt dışında işleri varmış. Bunu bana anlatmasının tek sebebi yapıcaklarıma dikkat etmem gerektiğindendi.

Üzerine bir de beni tehdit emiş, eğer yanlış bir şey yaparsam ya da bu olanlardan birine bahsedersem bahsettiğim kişiyi de Çağrı'yı da öldürüceğini söylemişti.

Gece eve gidince bilgisayarımı beni eve bırakan kişiye vermiştim. Yani zorla istenmişti.

Bir haftadır Ayşe'yi birine aşık olduğumu ve sevgili olduğumuzu anlatıyordum. Başta yadırgamıştı bu durumu. Çünkü o da biliyordu benim Çağrı'ya aşık olduğumu. Ama bu durumu uzatmamış ve heyecanla sürekli nasıl biri olduğunu soruyordu.

Doğruyu söylemek gerekirse üzülüyordum. Çünkü ben ona en yakınım sanarken gözlerimdeki hüznü anlayamamasına üzülüyorum. Yalancı gülüşlerimi anlamamasına üzülüyorum. Halime değil de sadece sözlerime bakmasına üzülüyorum.

Neden üzülüyorsun ki Mavi? Sen her zaman göz yaşlarını kendin silmedin mi?

Gerçekten insanın kendisinden başka kimsesi yok, bunu en tanıdık simalara bakınca anlıyorsun.

Beni hiç bir şeye üzülmüyorum sanıyorlarken onları yadırgayamazdım zaten.

Çağrı burda olsa o anlardı ama. O gözlerimden anlıyordu hemen.

Ama burada yoktu. Telefonları kapalı kimse ulaşamıyor.

Mersindeydi, eminim. Ne zaman çok bunalsa oradaki eve giderdi.

Ben ise şuan arabamı Deniz in evine sürüyordum. - Olabildiğince yavaş bir şekilde-. Cama çarpan yağmur damlalarına radyoda çalan şarkı eşlik ediyordu.

Bahçesinin kapısına geldiğimde adamlar kapıyı açmadı. Biri yanıma doğru geldi. Camı indirdim.

"Kimsiniz?" dedi sertçe.

"Mavi Akyıldız."

Bir kaç adım geri gitti. Eline telefon alıp birini aramaya başladı. "Kerim abi Mavi Akyıldız diye biri geldi." dedi ve bir kaç saniye bekledi. "Tamam abi bilmiyorduk. " Bana döndü "Kusura bakmayın Mavi hanım haberimiz yoktu , girebilirsiniz" dedi ilk baştaki sesinden iz yoktu. Hatta oldukça nazikti.

Kafamı aşağı yukarı sallayıp tebessüm ettim.

Arabamı evin önüne kadar sürdüm.Takım elbiseli genç bir adam kapımı açtı. İnmeden bagajın kapısını açtım. Tam bagajdan valizimi indiricektim ki az önceki adam elimden aldı.

"Ben taşırım Mavi hanım. "

"İsminizi öğrenebilir miyim?"

"Metin Mavi hanım" dedi çekinerek.

"Teşekkür ederim Metin bey. Deniz evde mi?"

"Evet."

Kapının önüne gelip zili çaldım. İçimde çok tuhaf bir his vardı. Tanımadığım bir adamın evinde kalmak, onunla sevgili rolü yapmak ve tehdit edilmem yeterli bir sebep gibi tuhaf hissetmem için.

Bence şuan bir villaya girdiğin için heyecanlanıyorsun, ondandır. Ölmeden önce yapılıcaklar listenizden zengin koca bulma maddesini silebiliriz.

Bizim öyle bir listemiz yok.

"Hoşgeldiniz." dedi neşeli çıkan sesiyle orta yaşlarda bir kadın. Ardından beni kısa süreliğine süzdü ve yüzüne şaşkın bir ifade yerleşti.