Little Author//Tomarry

2

V,

Yine cevap yazmadın ve umurumda değil.

Mektuplarımı aldığının tek belirtisi ölüm yiyen baskınlarının durmuş olması diye tahmin ediyorum ama bu sadece tahmin ve akıllı olmak hiçbir zaman işim olmadı.

İlkokuldayken akıllı davranmayı bıraktım.

Kuzenimden daha yüksek puanlar yaptığım için beni dövdüler ve bunu tekrarladığımda tekrar dövüldüm.

Bu yüzden notlarımı gizlemeye alışığım.Aptal gibi davranmaya alışığım.Masum bir çocukmuş gibi davranmaya alışığım.

Ben pek çok şeye alıştım ve bunlardan birisi sorgulamadan kabul etmek, aksini yaptığım zaman iyi şeyler çıkmadı karşıma.

Hep zarar gördüm.

Bu yüzden bana söylenileni yapıyorum.

Seninle savaşmam, sana düşman olmam söyleniyor ve yapıyorum.Slytherin öğrencilerinden nefret etmem gerektiği söyleniyor, yapıyorum.Karanlık büyüden uzak durmam söyleniyor ve uzak duruyorum.

Ben çok yoruldum, gerçekten.

Kimseyi sorgulayacak ruh sağlığına sahip değilim, bu yüzden lütfen bana kızma.

Hep kendimden bahsediyorum ama kimseye bu kadar anlatmadım ve kendimi durduramıyorum.Çok gevezelik  edebilirim, özür dilerim en başta.

Bugün yeni bir anı gördüm ama içeriğini anlatmayacağım.Ne sana, ne başkasına.

Yine sinirlendim.Madem birisi seni bu kadar kabul edilemez görüyordu, neden yardım eli uzatmadı?

Yetişkinler bunun için var, değil mi?

Küçüklere yardım etmek, onlara yol göstermek için.

Neden sana yardım edilmedi?

Burada yardıma ihtiyacın olmadığını söylüyorsan kapa çeneni, ihtiyacın vardı.Muggle yetimhanesinde büyüdün ve tahmin ettiğim gibi bir ortamsa -ki muhtemelen öyle-  benim sahip olduğum sorunlara benzer sorunların vardı.

Gerçi yetişkinlerin küçüklere yardım etmesi gerektiğini söylemek yetişkinler için zalimce olur.

Koca kıçlarını kaldırmadan oturdukları yerden bizim hakkımızda yorum yaparlar, düzeltilmemiz gerektiğini söylerler ama hiçbir şey yapmazlar.

Hiçbir şeyi fark etmezler.

Merak ediyorum, kimse ne kadar zayıf olduğumu göremiyor mu?Neden az yediğimi merak ediyorlar mı?Ya da neden ellerimin titrediğini sormuyorlar?

Sana söyleyeyim, aç bırakılıyorum, bu yüzden fazla yiyemiyorum ve eniştem yazın elimi kırmanın iyi bir fikir olduğuna karar verdi ve iyileştiremedim, bu yüzden sürekli acı çekiyorum.

Ben bu şekilde nasıl onlara güvenebilirim ki?

Benden imkansızı istiyorlar.

Ama yapıyorum.

Yapmaya devam eder miyim, hiç bilmiyorum.

P.

Voldemort, yeni yüzüyle okuyordu mektubu.Draco Ravenclaew'un tacını getirdikten sonra taçtaki hortkuluğu emmiş ve görünüşünü düzeltmişti.

Ve haklıydı, sihri hortkuluk yaptıkça azalmıştı, o zayıflamıştı.

Bunun dışında, bu küçük yazarla konuşması gerekiyordu belli ki.

Voldemort istismarın hiçbir türünü sevmezdi.Yazar sadece ona söylendiği için Voldemort ile savaşıyorsa orada bir sorun var demekti.

Işık bu kişiyi açıkça kullanıyordu ve bu kişi buna karşı çıkacak kadar iyi hissetmiyordu.

Ona güzel şeyler sunarsa tarafsız olmaya veya karanlığa katılmaya ikna edip edemeyeceğini merak etti.

Yazarın yazılarına bakılırsa muhtemelen ikna edebilirdi, her kimse ona güveniyordu, aynı taraftan olduğu kişilerin aksine.

Ama bu kişi gerçekten var mıydı?

Başını iki yana salladı hemen.İstismarı gördüğü anda tanırdı ve kişi doğru anlatıyordu.Bir kurbanın hissettikleriyle anlatıyordu.Bunu sahte yapmanın hiçbir yolu yoktu.

Temiz bir parşömen çağırarak baykuşun orada dikilip dikilmediğini kontrol etti ve tüy kalemini batırdı mürekkebe.

Ve sonra eğildi.

P,

Seni anladığım konusunda yanılmış değilsin, muhtemelen seni en iyi ben ve Severus Snape anlardı.Hogwarts'ta okuyor olmalısın, Severus ile konuşmayı denedin mi?Yoksa Slytherin olduğu için ondan nefret ediyor gibi davranmak mı zorundasın?

Ve bir yönden haklı olabilirsin, gençken bana yol gösterecek ve güvenilir birisine ihtiyacım vardı.Yine de olduğum kişiyi yanlış görmüyorum.

Senin yol gösterecek birisine ihtiyacın var mı?Ya da öyle birisi var mı hayatında?Yoksa nerede savaştığından bağımsız olarak yol gösterenin olabilirim ve bunda gayet samimiyim.

Tahmin ettiğinin aksine düşmanımı yetiştirmekte sorun görmüyorum, eğer bu kişi değerliyse.

Bana ne istediğini söyle, sana ayrıcalık yapacağım.

V.

Not : Artık korkutucu olmadığımı bilmen gerektiğini düşündüm.6 yaşındaki benliğinin benden korkmayacağına emin olabilirsin.

Bana fikrini söyle ve kendine iyi bak!