10

771 97 50
                                    

Önceki iki gün atmadığım ve bu çok beklenen bölüm olduğu için şimdi atıyorum, sevgili okuyucularım.

Tadını çıkarın!

İyi okumalar dilerim~!

Voldemort küçük yazarının sevimli mektubuna kısa bir göz attıktan sonra parşömeni nazikçe katladı ve cüppesinin iç cebine yerleştirdi güzelce.

Sonra karşısındaki eve baktı.

Kısa bir araştırmadan sonra Harry Potter'ın kaldığı yeri bulmuştu ve şu an hemen dışında duruyordu.

Aslında küçük yazarı isminin içinde P harfinin geçtiğini söylediği anda şüphelerini doğrulamıştı fakat kesinleşmesine ihtiyacı vardı.

Işığın kurtarıcısının ve sadık piyonunun aslında küçük yazarı olduğunu kesin olarak görmesine ihtiyacı vardı.

Bu yüzden adımlarını atmadan önce derin bir nefes aldı.Mental olarak asla hazır olamazdı ama doğruysa, Harry Potter küçük yazarıysa onun istismar edildiğini öğrenecekti.

Şiddet.

Voldemort küçük yazarı olsun olmasın, Harry Potter olsun ya da olmasın, düşmanı olsun ya da olmasın, hiçbir çocuğun şiddete uğramasını görmek istemezdi.

Bunun düşmanlarının başına gelmesini bile istemezdi.

Sanıyordu ki küçük yazarı bu yüzden onun iyi bir düşman olduğunu söylemişti...

Başını iki yana sallayarak çıktı düşüncelerinden.

Sonra sözde kan koğuşlarının olduğunu söylendiği eve doğru yaklaştı.

Elini uzatarak koğuşları hissederken kaşlarının çatıldığını fark etmemişti bile.

Kan koğuşu etkisiz hale getirilmişti.Ev büyü yapıldığında bildiren ve basit koruma koğuşları dışında tamamen korunmasızdı.

Koğuşları yapan kişiye fark ettirmeden düşüren Voldemort adımlarını atarak yöneldi kapıya doğru.

Bahçesi düzenliydi.Sürekli temizleniyor gibiydi ve gül çalıları Malfoy bahçesindeki çiçekler kadar bakımlıydı.

Beton yoldan geçerek kapının önünde durdu ve kısaca durakladı.Nasıl bir giriş yapmalıydı?

Küçük yazarı Harry Potter ise muggle akrabalarının öldürülmesini istemiyordu.Sadece hukuk tarafından cezalandırılmasını istiyordu.

Bu yüzden barışçıl olması daha doğruydu.

Yumruğunu kaldırarak kapıya vurdu ve asasını parmağında çevirirken bekledi.

Neden yüce Voldemort olarak kapının açılmasını bekliyordu?

Öfkeyle iç çekerken adım sesler duyulmuş ve kapı ince, orta boylu bir kadını göstermek için açılmıştı.

Kadın çirkindi, yüzü ve boynu uzundu ve gizlice sakladığı küçümser doğaya sahipti.

Ama onu gördüğünde, zengin bir genç adam gibi gözüktüğü için hemen nazikleşmiş, kapıya yaslanıp merakla bakmıştı."Siz de kimsiniz, bayım?"

Voldemort tiksinse de belli etmemeyi başararak etkileyici bir şekilde gülümsedi."İsmim Tom Riddle, Bayan Dursley.Bir arkadaşımın sohbeti beni buraya getirdi."

"Ve bu arkadaş?"

"Harry Potter."dedi ve asasını hafifçe göstererek gülümsemesini genişletti.

Petunia Dursley onun söylediği isimle öfkelenmiş gözüküyordu.

Little Author//TomarryWhere stories live. Discover now