Kabanata 27:
PregnantThrescia Alessandra's Point of View
I groaned when I felt the morning sun rays touch my skin as birds started to chirp making me stir from my sleep. I opened my eyes and immediately roamed my eyes around the room.
Right, I'm in a two-story beach house. This beach house has a large open living area with a view of beautiful scenery from the beach, making for a warm and cozy place.
My eyes settled outside of the glass sliding doors which are open making the gentle cold breeze enter the room and blowing the curtains gently.
Right, it's already morning and I can't help but smile when I realized that Grant and I spent the night together.
Well, he was very gentle to me last night and always careful. Nang sinubukan kong gumalaw ay napangiwi ako nang maramdaman ko na sumasakit lahat ng buong katawan ko lalo na sa gitnang bahagi ko.
Nilingon ko ang katabi ko at kumunot ang noo ko nang hindi ko nakita si Grant. Nasaan na kaya siya? Huminga ako ng malalim at maingat akong bumangon. Kapagkuwa'y sumandal ako sa headboard na malambot.
Naibaba ko ang tingin ko sa katawan ko at tanging puting kumot na silk lang ang nakabalot sa akin. Wala sa sariling napantingin ako sa floor para tingnan kung nandito pa ang mga damit ko ngunit malinis na ito at wala akong nakitang mga damit.
Napatingin ako sa nightstand at napansin ko na may isang pink na satin silk dress at silk robe. Inabot ko ito at agad na sinuot ang silk dress.
Bumuntong-hininga ako at tinanggal ang kumot na nakabalot sa akin. Inayos ko ang magulo kong buhok gamit ang mga daliri ko.
Dahan-dahan kong binaba ang paa ko sa floor at humawak sa nightstand para roon kumuha ng lakas para makatayo ako. Nang makatayo ako ay napangiwi ako nang lalong sumakit ang ibabang bahagi ko.
Gosh, ganito pala kapag na-devirginized ka na. Bumuga ako ng hangin at sinuot ang silk robe. Hindi ito mainit dahil gawa ito sa silk.
Napatingin ako sa suot ko na above the knee ang haba. Huminga muna ako ng malalim bago humakbang ng dahan-dahan at mabagal. Hindi naman nagtagal ay napatingin ako sa pinto nang nagbukas ito.
Pumasok si Grant at ngumiti ako nang magtama ang mga mata namin. Bumaba ang tingin ko sa suot niya na grey na sweatshorts at hindi ko maiwasan ang hindi mapalunok nang napansin ko na topless lang siya at kitang-kita ko ang six-packs abs niya, shuxx.
Bigla ko tuloy naalala 'yong nangyari kagabi, nahawakan ko 'yong abs niya.
Bago ko pa siya pagnasahan ay umiwas ako ng tingin at naramdaman ko naman na palalapit siya sa pwesto ko. Nang makalapit siya sa akin ay tumingin ako ulit sa kaniya. Ngumiti siya sa akin bago siya nagsalita.
"Good morning, baobei. I cooked and prepared a breakfast for us," bait niya at ako naman ay niyakap ko lang siya. Huminga ako ng malalim at isinandal ang ulo ko sa matigas niyang dibdib.
Kalaunan ay naramdaman ko rin niyakap niya ako pabalik at hinalikan sa gilid ng ulo ko.
"I'm sore..." pag-aamin ko. Parang hindi ko kayang maglakad dahil sa sakit.
"I'm sorry, baobei. I should have been gentler last night," hingi niya ng paumanhin at hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti. Inalis ko ang ulo ko sa dibdib niya at tiningala ko siya.
Nagtama naman agad ang mga mata namin.
"Carry me," I spoke making him chuckle, and immediately did my request. He then carried me in a bridal style as I immediately encircled my arms around his neck and we stormed out of the room.
BINABASA MO ANG
HIS #2: Availing The Odds (COMPLETED)
Teen Fiction(Hospitality Industry Series #2) We all make missteps, everybody should be given a second chance. That is what life is about. We do not get redos, but we do get second-luck. But what if those missteps led someone to ache and agonize? Would you still...