Kabanata 39:
The TruthThrescia Alessandra's Point of View
"TITA, WAKE UP," I stirred from my sleep when a soft and gentle voice woke me up. As soon as I opened my eyes, I was welcomed by Trishia's brown eyes who were staring at me with a sweet smile on her face.
I smiled at her too and started to like this feeling that Trishia's face is the first one I will see every time I woke up.
"Good morning, baby," nakangiti kong wika sa kaniya at maingat na bumangon dahil nakaupo siya sa tabi ko.
"Morning too, tita," tugon niya at lumapit sa akin para bigyan ako ng halik sa pisngi. Hindi ko naman maiwasan ang makaramdam ng pagkakuntento dahil sa ginawa niya.
I don't know what magic did she use to make me feel like this. But maybe, I'm just really longing for a daughter. I then roamed around the room and I realized that I'm in the master's bedroom. Dito pala ako natulog kagabi.
Huminga ako ng malalim at napatingin sa wall clock para tingnan ang oras. It's already 6:24 in the morning and I still have work today at 7:30 AM. Binalik ko ang tingin ko kay Trishia na nakabihis na at nakaayos na ang buhok habang nakatingin sa akin.
Aw, she's really pretty wearing her school uniform. Her slightly curly hair is tied into pigtails with a flower design on each pigtail and uniform with her hair clips.
Sa tingin ko ay si Grant ang gumagawa nito dahil no'ng nagsasama pa kami ay nag-aaral na siya ng mga iba't ibat ipit ng babae nang malaman niya na babae ang magiging anak namin.
Para raw siya na ang mag-iipit kay Teresine. Napailing na lang ako nang maalala ko 'yon.
"Where's your daddy?" Tanong ko sa kaniya.
"He's downstairs po, tita. He's cooking our breakfast po," tumango ako sa tinugon ni Trishia. Bumuntong-hininga ako at sa pagkaaalam ko ay busy ang mga kagaya niya na senador. Sabagay, magaling naman siyang mag-manage ng time niya kaya wala dapat akong ipag-alala.
"Alright. Maliligo muna ako, baby. Mauna ka na sa baba," bilin ko na ikinatango niya. Kahit hindi ako nagdala ng damit ay may maisusuot pa rin ako dahil hindi raw tinapon ni Grant ang mga damit ko sa walk-in closet ko kaya may naisuot akong pantulog kagabi.
Iniwan ko kasi rito sa bahay 'yong mga damit ko dahil nagmamadali ako noon.
"Opo, tita," masaya nitong tugon sa akin na ikinangiti ko. Dumukwang ako para mahalikan siya sa noo niya. Pagkatapos ay nilayo ko na ang mukha ko sa kaniya.
"Be careful with the stairs, baby," I warned again which made her nodded. Inalalayan ko naman siyang bumaba sa kama at bumaba na rin ako para ihatid siya sa labas.
Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makababa siya. Nang makababa siya ay bumalik ako sa loob at sinara ang pinto. Hindi ko alam pero ang gaan talaga ng loob ko sa kaniya.
Huminga ako ng malalim at kinuha sa closet 'yong kinuha ko sa kwarto namin ni Grant kagabi na damit. Kinuha ko ito at nilapag sa kama bago pumasok sa banyo.
Nang matapos akong maligo ay sinuot ko ang bathrobe at pinulupot sa buhok ko 'yong towel. Nang matuyo ang katawan ko ay lumabas na ako ng banyo. Tinungo ko ang kama kung nasaan ang isusuot ko.
Nang maisuot ko ang undergarments ko ay sunod kong sinuot ang beige na high waist velvet slit back fitted pencil skirt ko at white one-shoulder fitted crop top. I top it with a beige blazer. I then match it with beige barely three-heeled sandals.
Mabuti na lang at beige na chain cross bag ang ginamit kong kahapon dahil bagay ito ngayon sa outfit ko.
Inayos ko na rin ang buhok ko. Hinayaan ko lang na nakalugay ito at naglagay lang ng stylish hairpins sa magkabilaan. I also applied a light make-up.
BINABASA MO ANG
HIS #2: Availing The Odds (COMPLETED)
Teen Fiction(Hospitality Industry Series #2) We all make missteps, everybody should be given a second chance. That is what life is about. We do not get redos, but we do get second-luck. But what if those missteps led someone to ache and agonize? Would you still...