Love is such a shame

°•19•°

Pov Jimin

Jin keek naar de grond.
'Is, is ze okay?' Vroeg Suga. Jin keek hem nu aan.
'Jin?'
'Suga, ze, ehm...'
'Wat?'
'De kans is heel klein dat ze, dat ze het overleeft...' Suga's ogen werden groot en hij staarde voor zich uit.
'Het spijt me...' Zei Jin zacht. Suga gaf geen reactie. Hij zakte na een tijdje door zijn benen en we hoorden hem zacht huilen. Ik hield het ook niet meer en liep maar hem toe. Ik pakte hem stevig vast en wiegde hem heen en weer. Suga toonde niet snel zijn emoties, dus dit was niet goed. De anderen bleven stil zitten en ik zag dat Rm ook aan het huilen was. Jin ging naast hem zitten en sloeg zijn armen om hem heen. Na een anderhalf uur stond Taehyung op.
'Laten, laten we maar gaan slapen, het is al laat...' We knikten en iedereen liep naar binnen. Ik stond ook op en Suga bleef zitten. Het was verschrikkelijk hem zo te zien.
'Ji-jimin?'
'Ja Suga?'
'Mag, mag ik bij je-jouw slapen vanacht?'
'Tuurlijk mag dat.' Ik hielp hem overeind en we liepen naar binnen. Iedereen trok zijn pyjama aan en ging naar bed. Ik deed het licht uit en ging liggen. Ik hoorde Suga nog snikken en ik pakte hem vast.
'Rustig maar, we komen er door heen, ik beloof het je.' Hij was eindelijk in slaap gevallen en ik ging ook slapen. De volgende ochtend werd ik wakker en Suga sliep nog. Ik stapte uit bed en ging naar beneden. Jhope zat op de bank en staarde voor zich uit.
'Ben jij nu al beneden?'
'Ja, kon niet goed slapen.'
'Ohw, heb je al gegeten?'
'Nee.'
'Ah, ik maak wel iets voor je.' Ik liep de keuken in en maakte ontbijt. Ik ging weer terug en gaf het aan Jhope.
'Dankje chimchim.'
'Geen probleem Hope.' We aten het in stilte op en Jin kwam ook de kamer binnen.
'Morgen.' Zei hij.
'Morgen.' Zeiden ik en Jhope. Jin ging ook ontbijt pakken en ging naast ons zitten.
'Ik kan het nog steeds niet geloven...' Zei Jin.
'Nee, same.'
'Maar ook gewoon hé, dat een sasaeng dat doet, terwijl Lily geen eens een k-pop idol is.' Zei Jin.
'Ja, dat snap ik ook niet.' Zei Jhope. Ik knikte.
'Nou ja, laten we maar hopen dat de kleine kans die er is ze pakt.' Zei ik.
'Tuurlijk, Lily gaat dit wel even doen.' Zei Jhope, terwijl hij wist dat dat niet zo was. Rm kwam bellend binnen en keek ons aan. Hij knikte naar ons en liep richting de keuken.
'Zo vroeg in de morgen al bellen? Het is pas half 7.' Zei Jin.
'Waarschijnlijk de manager dan, die belt altijd vroeg.' Zei ik. Na paar minuten kwam Rm weer binnen.
'De manager komt vandaag langs.'
'Oh, okay.' Zeiden we.
'Hoelaat?' Vroeg Jhope.
'Om 1 uur, hij wil hier gaan lunchen.' Hij knikte en ging door met zijn ontbijt. Langzamerhand kwam iedereen beneden, behalve Suga.
'Jongens, ik wil even praten.' Riep Rm. Iedereen kwam in de kamer zitten en werd stil.
'We weten dat Suga al eerder een depressie heeft gehad en ik wil dat hij die niet voor de 2e keer krijgt, het verbaasd me trouwens oprecht hoe snel hij gevoelens voor Lily heeft gekregen en het haar verteld heeft.' Iedereen knikte.
'Ik wil dat iedereen om en om een dag krijgt waar we Suga op ons nemen.'
'Ja, dat is een goed idee.' Zei Jungkook.
'Ik moet eerlijk zeggen, ik denk dat Lily het niet gaat halen, dus we moeten er voor elkaar en hem zijn, maar de manager mag alsnog niet achter hun relatie komen.' Iedereen knikte weer.
'Is iedereen het hier mee eens?'
'Ja.' Zeiden we tegelijk.
'Ik zal wel vandaag voor Suga zorgen, we zien wel wie het morgen doet.' We knikten.

Pov Rm

Ik had mijn praatje gedaan en stond op.
'Ligt Suga in zijn eigen kamer of ergens anders?'
'Hij ligt als het goed is in mijn kamer.' Zei Jimin.
'Okay.' Ik liep naar boven richting Jimin's kamer. Ik deed de deur open en zag inderdaad Suga liggen. Ik trok de gordijnen open en schudde Suga zacht heen en weer.
'Wakker worden, weer een nieuwe dag.'
'Hmmm, nee, ga weg, ik wil slapen.' Mompelde hij.
'Nee, je moet opstaan.'
'Waarom?'
'Omdat ik dat wil, kom op.' Ik trok hem overeind en hij keek suf voor zich uit. Hij viel weer naar achter en trok de deken over zijn hoofd.
'Suga.'
'Hmm?'
'Nu graag.'
'Okay, okay.' Hij stond op en rekte zich uit. Hij ging naar de badkamer en ik wachtte voor de deur. Hij kwam weer terug.
'Hoe gaat het met je hoofd?'
'Hoofdpijn, maar dat is alles.'
'Mooi.'
'Hmm, nog iets van het ziekenhuis gehoord?'
'Nee.'
'Beter.'
'De manager komt om 1 uur trouwens.'
'Ah nee, waarom nou weer?'
'Hij heeft gehoord van het incident.'
'Uch...'
'Ik weet dat je het niet leuk vind, maar ik kan er niks aan veranderen.'
'Weet ik.'
'Nou kom, je moet wat eten.' We liepen naar beneden en ik maakte ontbijt voor hem. Gelukkig voor ons hadden we voor zover we wisten niks speciaals op de planning staan. Het werd langzamer hand middag en we hadden nog een uur voor het gesprek met de manager.
'Suga, gaan we naar de winkel?' Vroeg ik.
'Moet dat?'
'Ja, we hebben boodschappen nodig.'
'Hmm, okay, maar alleen omdat als ik nee zeg, ik weet dat je me toch wel gaat dwingen totdat ik mee ga.'
'Goed geraden.' We trokken onze schoenen aan en stapten in mijn auto. We kwamen aan en liepen de stad in.
'Waar gaan we eerst heen?' Vroeg Suga.
'Daar.' Ik wees een winkel aan en we gingen er heen. Suga stopte vanalles en nog wat aan eten dat we niet nodig hadden in de kar. Ik keek hem aan en hij hield zijn schouders op.
'Voor wie is dat eten?'
'Voor mij.'
'Je gaat dat helemaal in je eentje op eten?'
'Ja...'
'Suga, je weet dat dat niet kan.'
'Maar Rm-'
'Nee, kom we gaan het terug leggen.' Suga zuchtte geïrriteerd en we legde alles terug dat we niet nodig hadden.
'Als je teveel eet wordt je dik en dan zet de manager je op zo'n ijsblokjes dieet, zodat bijna verhongert.'
'Dat zou me weinig kunnen schelen.'
'Hoezo, je wilt toch niet verhongeren?' Suga keek me aan en ik zuchtte.
'Suga, als je het maar uit je hoofd haalt, ik zweer het je.'
'Okay, okay.' We hadden alles en we rekende af. We liepen de winkel uit en er rende een groepje meiden op ons af.
'AAAAAH RM EN SUGA!' Riep 1 van hun hysterisch.
'Jemig, hou je smoel eens, ik heb al koppijn.' Zei Suga geïrriteerd. De meiden werden stil en keken intens naar Suga.
'Stop met staren please.'
'Wat heb je gedaan?'
'Ja, je hoofd.'
'Niks ernstigs, laat ons nu maar met rust.'
'Helemaal wel, vertel het ons.' Ik pakte Suga's arm en we liepen door. Ze liepen stom achter ons aan. Ik werd geïrriteerd door hun gepraat en draaide me om en keek hun streng aan.
'Jullie gaan nu weg of ik bel onze bodyguards.' Ze rende meteen weg. We reden terug naar huis en het was 5 voor 1, dus de manager zou zo komen.