Love is such a shame

°•66•°

Pov Lily

Ik keek de kamer rond en zuchtte.
'Dit is zeker de kamer waar mensen vermoord worden?' Vroeg ik.
'Yeah, I gues.' Zei Taehyung. Ik zag een guillotine, stroomstoel en nog wat andere dingen staan. Ik liep wat rond en haalde wat spullen overeind. Ik haalde een doek uit de hoek en er kwam een zombie onderuit. Ik schrok me helemaal kapot en viel achterover. Dat ding kroop op me en ik ging uit. Na paar minuten werd ik weer wakker en ik zag Jin voor me zitten.
'Jongens, ze is weer bij.' Zei hij grinnikend.
'Niet grappig.' Zei ik.
'Hoe erg schrik jij kind?' Zei Taehyung lachend.
'Erg, en ook snel.'
'We merken het, laten we nu verder gaan.' Zei Suga.
'Waar is dat ding?' Zei ik.
'Die hebben we vastgebonden en in de hoek gezet.' Zei Taehyung. Ik keek op en zag het.
'We moeten hier weg. Iemand een idee hoe?' Zei Jin.
'Tja, er zit hier een soort deur, maar geen idee of we daar doorheen moeten.' Zei Taehyung. We begonnen vanalles uit te proberen en na paar opdrachten gedaan te hebben viel er een luik in het plafond open.
'Hoe moeten we daar doorheen komen?' Vroeg ik.
'Zo.' Suga wenkte Taehyung naar hem en hij ging op zijn schouders staan. Taehyung klom zo door het gat heen en hielp ons ook naar boven. We zaten nu in een zo'n soort luchts schacht.
'En nu?' Vroeg Jin.
'Kruipen.' Zei Suga. We begonnen overal en nergens heen te gaan en ik zakte er opgeven moment doorheen. Ik gaf een gil en viel op de grond. Ik zag de hoofden van de jongens boven het gat waar ik uit gevallen was en ik stond op.
'Een kerker, lekker dan.' Zei ik. De anderen sprongen er ook uit en we liepen wat rond, want het was echt groot. Ik hoorde iemand gillen en ik grinnikte.
'Dat was sowieso Mila.' Zei ik. De jongens grinnikten ook en ik leef door lopen. Het werd aardig stil en ik draaide me om.
'Ehm, jongens? Waar zijn jullie?' Het bleef stil en ik zag dat de achterste lampen uitvielen. Alle lampen vielen 1 voor 1 uit en ik begon te stressen.
'Nu komt er sowieso iemand naar me toe die me gaat vermoorden.' Ik begon terug te rennen, maar ik zag helemaal niks. Ik struikelde en viel. Ik bleef even op de grond liggen en kroop toen verder. Na een tijdje ging ik zitten en begon te huilen.
'JONGENS!!!!!! ALS DIT EEN GRAP IS VIND IK HET NIET GRAPPIG!!!' Schreeuwde ik. Geen reactie. Ik stond op en begon weer te lopen. Ik knalde tegen een muur aan. Ik draaide me om en liet me tegen de muur aanzakken. Ik hoorde geluiden aan het eind van de gang en werd nog banger. Ik zag iets vaags bewegen en het kwam steeds dichterbij. Ik begon hysterisch te gillen en ik hoorde gelach.
'Verdwaald?' Ik keek op en zag dat Suga naast me zat. Ik pakte hem vast en begon nog harder te huilen.
'Ik w-wil weg Suga!'
'Rustig, ik ben bij je.' Hij stond op en tilde me op.
'Ik ben de jongens ook kwijt.' Zei hij. Ik knikte.
'Net zat er weer zo'n dude met een kettingzaag achter me aan.'
'Die is hier?!'
'Rustig, ik trap hem in elkaar als hij komt.' Ik zuchtte. We liepen wat rond en Suga stopte.
'Kijk, er is licht daar, dat betekent dat het of de uitgang is van deze kerker, of het is de kettingzaag dude.'
'Wat?!'
'Kom, we gaan erheen.' Ik duwde me los uit zijn armen en bleef staan.
'Ik ga niet naar de kettingzaag dude!'
'Dan moet je nu meekomen wat hij is achter je.'
'Jaja, heel grappig Suga.'
'Ehm, ik meen het.' Ik draaide me langzaam om en zag inderdaad dat die gast aangelopen kwam. Suga grinnikte en pakte mijn arm.
'Lets go.' Hij rende naar het lucht toe en het was gelukkig de uitgang. We kwamen nu in een normaal huis.
'Suga gooide de deur dicht en liep wat rond. Er kwam een jump scare en hij schrok zich helemaal kapot.
'Goshhh, die manager heeft een goede escape room uitgekozen.'
'Nee! Ik vind het helemaal niet goed, hij is veel te eng!'
'Voor jullie meiden wel ja.'
'Shut your mouth.' Hij grinnikte en liep door. Ik rende achter hem aan en hoorde kabaal achter me.
'Niet omkijken, gewoon doorlopen.' Zei Suga tegen me. Ik draaide me toch om en zag fucking dingen zweven.
'Su-suga?'
'Wat zei ik nou, niet achterom, oh what the fack?' Hij kwam naast me staan en keek.
'Dat vind ik heel raar, en nu meekomen, voordat die geesten jouw komen halen.'
'Nah! Je maakt me bang!'
'Betekent dat dat ik vannacht weer bij je mag slapen?'
'Geen idee.'
'Hm, okay, en nu meekomen.' Hij trok me aan mijn arm verder en stopte in een kamer.
'Kijk, we moeten hier deze puzzel afmaken, ik denk dat de stukken verspreid in dit huis liggen, wil je bij me blijven of gaan we opsplitsen?'
'Bij jouw blijven.'
'Dacht ik al.' We begonnen te zoeken en na paar minuten hadden we alles gevonden. We maakte de puzzel en er verscheen een tekst in.
'Ga naat het dak, anders wordt je gepakt.' Zei ik.
'Haha, dit gaat fun worden, want ik heb geen idee hoe we op het dak komen en dus gaan we achterna gezeten worden.'
'Suga!'
'Ja?'
'Ik wil dat niet!'
'Dan moeten we kijken of we de weg naar het dak kunnen vinden.' Hij begon te lopen en ik rende achter hem aan. En ja hoor, na enkele minten kwam kettingzaag dude achter ons aan. Suga was alleen maar aan het lachen en ik ging zowat dood. Na paar minuten rond gerend te hebben vonden we eindelijk de trap naar het dak. Ik rende er overheen en zag Taehyung, Jin, Jhope en Mila al zitten.
'MILAAAAAAAA!' Gilde ik hysterisch. Ik hoorde de jongens lachen en ik ging naast Mila zitten. Ik voelde dat zij ook als een gek aan het trillen was. Ik keek Taehyung en Jin aan en zuchtte.
'Waarom lieten jullie me alleen in die kerker?!' Zei ik.
'Het was een opdracht, laat 1 van je teamgenoten alleen.' Zei Jin.
'En dan kiezen jullie voor mij?'
'Yah.' Zei Taehyung. Ik schudde mijn hoofd en bleef stil.
'Wat moeten we nu doen?'
'Wachten op een helikopter.' Zei Jhope. Na een tijdje kwamen de manager, Rm, Jungkook en Jimin ook het dak op gerend. Jungkook had een grote smirk op zijn gezicht en de rest was bleek.
'Wat zijn we aan het doen?' Vroeg Jungkook.
'Wachten op een helikopter.' Zei Jhope. Na paar minuten kwam er eindelijk een gelikopter en we stapten in. We werden op de parkeerplaats gedropt en dus was het afgelopen.