Love is such a shame

°•21•°

Pov suga

Rm kwam weer terug en knikte naar mij. Hij vertelde alles wat kon en iedereen keek geschrokken naar mij. Ik zuchtte en trok mijn benen op, zodat ik mij hoofd ertussen kon verstoppen. Rm kwam achter me stond en legde zijn handen op mijn schouders.
'Ze gaat het halen Suga.' Zei Jimin, terwijl ik hem voor me voelde gaan zitten. Iedereen kwam om mee heen staan en ik tilde mijn hoofd op. De manager keek me meelevend aan en stond op.
'Kom eens hier Suga. Ik stond langzaam op en liep naar de manager. Hij gaf me een stevige knuffel en sloeg op mijn rug.
'Het komt goed met haar, zo schat ik het wel in met wat ik heb gehoord.' Ik knikte en hij keek me aan. Hij gaf me een vriendschappelijke klap tegen me wang en schudde me een beetje heen en weer.
'Je bent een man, je kan dit wel aan.' Ik grinnikte moeizaam en hij wees naar mijn stoel. Ik ging zitten en de telefoon van de manager ging af.
'1 moment.' Hij liep de kamer uit en kwam paar minuten later weer terug. Hij zuchtte even geïrriteerd en keek ons aan.
'Ze willen en moeten per se een interview hebben met jullie, ik kon geen nee meer zeggen want ze zijn al onderweg, ze zijn er over 5 tot 10 minuten.'
'Nee hé.' Zuchtte ik. We haalde de tafel af en precies daarna ging de bel. We opende deur en ik ging achter Taehyung en Jungkook zitten, omdat ik niet op live tv wou. Er kwam een vrouw binnen met een hele camera ploeg en ik werd geïrriteerd.
'Rustig maar Suga.' Fluisterde Jungkook naar me.
'Ja, daar zitten we dan.' Zei de interviewer.
'Ja.' Zei Rm.
'Wat is er met Suga aan de hand?'
'Laat hem maar een beetje deze interview.'
'Oh maar de kijkers-'
'Niks niet de kijkers, hij heeft het moeilijk deze tijd en dat gaat jullie niks aan, wij hebben ook zo onze privacy nodig.'
'Okay... we hebben te horen gekregen van verschillende mensen dat hier sinds paar dagen geleden een meisje van ongeveer 18 tot 20 jaar verblijft, dat klopt toch?'
'Ja.'
'Kunnen jullie iets over haar vertellen.'
'Dat kunnen wij zeker.'
'Okay, ehm, wie is ze, hoe oud is ze, waar komt ze vandaan.'
'Ja, dat weten we, maar dat gaan wij niet vertellen wegens dat wij niet weten of ze dat goed vind.'
'Ze is niet hier?'
'Nee.'
'Waar is ze dan? Mogen we dat wel weten?'
'Ehm...' Rm keek naar mij en ik knikte.
'Ze ligt in het ziekenhuis.'
'Ohw, echt, het spijt me, mogen we de reden weten?'
'Het enige wat ik zeg is-' Ik kapte Rm af en stond op.
'Door die freaking sasaengs ligt ze in het ziekenhuis, zo'n gestoorde creep heeft haar buik open gesneden in de hoop haar te vermoorden, ze heeft zoveel bloed verloren dat ze haar eerst nog niet konden opereren aan haar sneeën in haar ingewanden, ze wordt nu geopereerd, ze had paar minuten geleden gebeld.'
'Wow, dat is echt heftig, en jouw hoofd?'
'Ook diezelfde sasaeng, ze had me een flinke klap tegen me achterhoofd gegeven.' Ik kon het niet helpen en liet de tranen over mijn wangen rollen. Taehyung trok me tussen hem en Jungkook in en ze sloegen hun armen om me heen.
'Je wordt er erg emotioneel-'
'Nee, nee, hier gaan we niet over praten.' Zei ik snel en geïrriteerd. Ze knikte en stelde nog wat vragen aan de rest van de groep. Na een half uurtje waren ze weer weg en de manager kwam binnen.
'Hoe ging het?'
'Opzich wel goed.' Zei Jin.
'Mooi zo.' We knikten en bleven even stil.
'Zullen we iets met zijn alle gaan doen?' Vroeg de manager uiteindelijk.
'Waarom ook niet?' Zei Jhope en hij stond op.
'Maar, wat gaan we dan doen?'
'Eh, geen idee, iets van naar de stad ofzo?'
'Hmm, is het goed als ik hier blijf, mijn hoofd doet nog steeds pijn.'
'Okay, maar ik blijf dan wel bij je.' Zei Rm.
'Mijn best.' De rest ging naar de stad en het werd langzamerhand avond. Ik had de hele tijd naar mijn telefoon gestaard in de hoop dat hij af zou gaan. Rm zat te lezen in de stoel tegenover me.
'Suga?'
'Hmm?'
'Zit je nou al sinds dat de andere weg zijn naar je telefoon te staren?'
'Misschien.'
'Ja dus, laten we anders iets in de tuin gaan doen.'
'Okay dan, ik heb Lily beloofd goed voor mezelf te zorgen, dus dan doe ik dat.'
'Grote jongen.' Zei Rm grinnikend. Ik gaf hem een por en we liepen naar buiten.
'Wat wil je doen?' Vroeg hij.
'Pfff, geen idee, kies jij maar wat.'
'Okay, zwemmen is niet handig met jouw hoofd, dus dat gaan we niet doen, ehm, voetbal is dan ook niet handig, ehm...'
'Truth or Dare?' Stelde ik voor.
'Waarom ook niet.' We gingen op de loungeset zitten.
'Wie begint?' Vroeg ik.
'Eh, ik begin wel met uitvoeren.'
'Okay, Truth or Dare?'
'Truth.'
'Ehhh, heb je ooit gedacht dat je Jin leuk vond?' Vroeg ik grinnikend.
'Krijgen we weer zo'n vraag.' Zei Rm lachend.
'Nou?'
'Okay, eh, misschien.'
'Dat betekent ja dus?'
'Ja, okay, maar dat is echt al paar jaar geleden en trouwens, doe me een lol en vertel dit aan niemand.'
'Nee, ik beloof het.'
'Truth or Dare?'
'Ehhh, Dare.'
'Ga naar de keuken, pak de zak met marshmallows en stop er zoveel mogelijk in je mond.' Ik grinnikte en deed wat hij zei. Ik had er al best veel in mijn mond toen ik half stikte.
'Hela, niet stikken.' Rm klopte op mij rug en ik spuugde de marshmallows uit.
'Lekker man.' Zei ik. Ik ruimde het op en ging weer zitten.
'Nu jij weer.'
'Ook Dare.'
'Haha, bang voor mijn vragen?'
'Nee.' We moesten allebei grinniken.
'Ehm, pak ketchup en smeer je gezicht ermee in.'
'Jemig.' Hij liep naar de keuken en kwam weer terug hij smeerde zijn gezicht in en keek met een grote mood voor zich uit.
'Grote jongen.' Zei ik lachend. Rm duwde zijn hand in mijn gezicht en ik zat er nu ook onder.
'Lekker man.' We moesten allebei lachen en ik keek op mijn telefoon. Het was al 8 uur en het ziekenhuis had nog steeds niet gebeld.
'Suga, het is goed met haar, vertrouw me maar.' Zei Rm. Ik knikte.
'Rm, ik heb honger, gaan we eten bestellen? Het is al 8 uur.'
'Wow, al zo laat?'
'Yep, ik wil pizza, mag ik pizza? Pleaseeee?'
'Tuurlijk, bestel maar.' We bestelde pizza's en gingen door met Truth or Dare. De pizza was bezorgd en we aten het op. Het was nu 9 uur 's avonds.
'Hoelaat komt de rest thuis?'
'Geen idee, volgens mij gingen ze ergens eten dus dat zal wel laat worden.' Zei Rm.
'Oh, okay.' Ik was net een opdracht aan het uitvoeren toen mijn telefoon ging. Ik pakte hem snel en keek wie belde.
'En?' Vroeg Rm.
'Ziekenhuis!' Zei ik.
'Nou, neem op dan!'