°•18•°

70 2 0
                                    

Pov Taehyung

Ik en Jungkook liepen richting de badkamer en zagen inderdaad een meisje op de grond liggen. Ze kreunde en probeerde op te staan.
'Mogggolisch kut joch ook.' Mompelde ze. We pakte haar van achter vast en ze nam geen moeite tegen te werken. We namen haar mee naar beneden en wachtte in de eetkamer tot de politie er was.
'Laat me gaan.'
'Waarom?' Vroeg ik.
'Ik heb niks verkeerd gedaan.'
'Ben gek ofzo, je hebt iemand misschien, misschien vermoord...' Zei Jungkook met moeite.
'Precies de bedoeling, ik hoop dat ze het niet red.'
'Okay, dus je hoopt iemand vermoord te hebben en daarvoor vraag je of we je laten gaan, omdat je niks gedaan hebt?' Zei ik chagrijnig.
'Ja.'
'Nou, we laten je niet gaan.'
'Uch, jullie zijn nog niet van mij af.'
'Wat wil je doen dan? Zeer waarschijnlijk wordt je toch voor weet ik veel hoe lang opgesloten in een cel.' Zei Jungkook boos.
'Ja ja, wij sasaengs hebben zo onze manieren.'
'Oh nu geef je ook nog eens toe dat je zo'n gestoorde sasaeng bent, goed van jouw.'
'Weet ik.'
'Waarom ben je überhaupt een sasaeng geworden?' Vroeg ik.
'Om mensen te laten voelen wat ik mijn hele leven heb moeten voelen.'
'Okay, ik weet je verleden niet, maar omdat er erge dingen in zijn gebeurd i gues, hoef je niet anderen het leven zuur te maken.'
'Jawel.'
'Nee, oh kijk daar is de politie, nog 1 ding, verander alsjeblieft en besef waar je mee bezig bent.'
'Haha, dat nooit, mijn vrienden komen jullie nog wel halen.'
'Dacht het niet mevrouw, en nu meekomen, jij gaat een flinke straf krijgen.' Zei de politie agent die binnen was gekomen. Hij nam haar mee en ik en Jungkook keken elkaar aan.
'Die is ook gek geworden.' Zeiden we tegelijk. We liepen naar de woonkamer en zagen Suga op de bank liggen. Hij keek chagrijnig naar het plafond.
'Hey Suga, hoe gaat het?' Vroeg ik.
'Slecht.'
'Nee joh, kom, zullen we wat gaan wandelen door het park daar, je moet je hoofd even legen.'
'Dat heeft die sasaeng al voor me gedaan, want volgens mij is er een hoop bloed uit mijn hoofd.' Ik en Jungkook moesten grinniken en gingen naast hem zitten.
'Zo legen bedoelen we niet.'
'Ik weet.'
'Kom, sta op.' Jungkook pakte zijn handen en trok hem overeind. Hij liep met tegenzin mee.
'Rm, we gaan even wandelen in het park met Suga!' Riep ik naar hem.
'Is goed, wel oppassen.'
'Ja!' We liepen naar de deur en gingen naar het park.
'Aah, kunnen alsjeblieft even zitten, mijn hoofd doet pijn.' Zei Suga al na een paar meter. We gingen zitten bij een meer.
'Mooi hé.' Zei ik.
'Hmpf...' Mompelde Suga. Ik keek Jungkook aan en we hielden onze schouders op.
'Ik wil naar huis.'
'Nee, frisse lucht is goed voor je.'
'Laat me nou naar huis gaan!'
'Waarom wil je zo graag naar huis?' Vroeg Jungkook.
'OMDAT IK HET- Auwww!' Hij greep naar zijn hoofd en stopte hem tussen zijn knieën.
'Je moet eens even ontspannen, je hoofd kan het goed gebruiken.' Suga reageerde niet en bleef chagrijnig zitten.
'Zou je hier eigenlijk kunnen zwemmen?' Vroeg ik.
'Denk het wel, is gewoon water toch?'
'Wil je zwemmen Suga?'
'Nee.'
'Oh okay.' Na een uurtje niks te doen in het park besloten we maar naar huis te gaan.
'Kom, we gaan naar huis.' Zei ik.
'Eindelijk.' Suga stond op en wankelde. Hij ging snel weer gehurkt zitten en kroop over handen en voeten verder.
'Kom hier Suga, ik draag je wel.' Zei ik. Suga bleef stil zitten en ik ging voor hem zitten, zodat hij op mijn rug kon zitten. We er kwamen paar meiden op ons af en keken bezorgd.
'Gaat het wel met Suga?' Vroeg 1 van hun.
'Ga weg.' Mompelde Suga.
'Negeer hem maar, hij is niet op zijn best, hij is aangevallen door een sasaeng en daarvoor zijn nog wat privé dingen gebeurd.' Zei Jungkook.
'Oh wow, sirieus?' We knikten.
'Wel, beterschap Lil meow meow.' Ze liepen weg en wij gingen naar huis. Suga liep meteen naar de bank en liet zich erop vallen.
'Was het leuk Suga?' Vroeg Jhope.
'Nee.'
'Oh, wil je iets anders doen dan?'
'Nee, ik wil niks doen en iedereen moet me nu met rust laten.'
'Okay, zal het de anderen zeggen.' Jhope liep de kamer uit naar buiten. Het werd avond en we gingen eten bestellen, want onze kok was er niet. Na het eten deed iedereen wat voor zichzelf. Jimin en Jhope waren aan het volleyballen in het zwembad. Rm zat een boek te lezen. Suga lag te slapen op de bank. Jungkook was aan het gamen en ik zat een beetje op mijn telefoon. Het was alweer 10 uur en de deurbel ging. Ik liep er naartoe en zag Jin staan. Hij zag er vermoeid uit en kwam binnen zonder iets te zeggen. Hij liep de woonkamer in en plofte op de bank neer. Rm begroette hem, maar hij reageerde niet.
'Okay, wat is er aan de hand? Je doet vreemd.' Zei Rm.
'Laten we zeggen dat de kans heel klein is dat Lily het gaat overleven.'
'Wait, wat?' Zei ik.
'Ja, dat dacht ik ook toen ze het me kwamen vertellen.'
'Gaan we het de rest vertellen?' Vroeg Rm.
'Ja, roep iedereen even bij elkaar in de tuin, behalve Suga.' We knikten en ik liep naar Jungkook.
'Kom even mee, Jin is er.'
'Ohw, sirieus?' Ik knikte en we liepen met zijn alle naar de achtertuin.
'Okay, ehm, de doktoren hebben me verteld dat de kans heel klein is dat ze het gaat overleven...' Begon Jin. Iedereen bleef stil.
'Wat is de schade dan?' Vroeg Jimin uiteindelijk.
'Iets van dat ze meerde sneeën in haar ingewanden heeft zitten en echt heel veel bloed is verloren, waardoor ze haar nog niet kunnen opereren.'
'Ohw... maar dan gaat ze dood...' Zei Jimin, terwijl hij shocked voor zich uit keek.
'Jin?' We draaide ons allemaal om en zagen Suga in de deuropening staan.
'Waar is Lily?' Zei hij bezorgd.

Love is such a shameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu