Love is such a shame

°•71•°

Pov Lily

Rm kwam terug de woonkamer in en ging op de bijzet tafel zitten.
'Lily.'
'Nee.'
'Waar is de positieve, gezellige, grappige meid?'
'Die is gebroken.'
'Dat snap ik.'
'Nou dan.'
'Maar hoe kunnen wij er voor zorgen dat je niet meer gebroken bent?'
'Niemand kan dat, en degene die dat kan mag niet.'
'Ik en de jongens kunnen dat niet?' Ik bleef stil.
'Of Mila, kan Mila dat ook niet.' Ik gaf weer geen reactie. Rm zuchtte.
'Weet je zeker dat je geen psycholoog wilt?'
'Geen psylogen, ik haat psychologen.'
'En hoezo dat dan?'
'Omdat ze altijd gemeen doen.'
'Dat is niet helemaal waar.'
'Ik vind van wel.'
'Hoe ben je dan over het ongeval van je ouders gekomen?'
'Niet.'
'Je zit nog steeds met dat te srugglen?'
'Ja.'
'Okay, en komt dat misschien ook door Zack enzo.'
'Zack is echt een moggol, heeft hij de kans gekregen om me te vermoorden, doet hij het niet.'
'Hoezo?'
'Paar dagen geleden zat ik op de stoep en toen kwamen eerst Ye-jun en Bok su naast me zitten en toen kwamen Zack en Ian.'
'Ja?'
'En toen gaf ik hem de kans om mij te vermoorden, maar wou het niet.'
'Ben je helemaal 100 in je hoofd, je bied jezelf toch niet aan om vermoord te worden, wat als hij het wel gedaan had?!'
'Dan was ik veel gelukkiger geweest.'
'Nou dat denk ik toch echt niet.'
'Jawel.'
'Okay, nou ik wil dat je voortaan gewoon weer beneden komt eten en ik en de jongens gaan daar voor zorgen.'
'Dat zullen we wel zien.'
'Ja, dat gaan we inderdaad zien.' Rm stond op en liep de kamer uit. Ik zuchtte geïrriteerd en bleef naar het plafond staren.

Pov Rm

Ik liep terug naar Suga en ging naast hem zitten.
'Suga.'
'Hm.'
'Hoe gaat het met je?'
'Slecht.'
'Oh, heb je al gesport?'
'Nog niet.'
'Zullen we dat nu doen dan?'
'Ja...' We gingen een tijd in de tuin sporten en daarna de songs nog doornemen. Het was 3 uur toen we klaar waren. Ik en Suga gingen naar binnen en ik zag de manager zitten.
'Goeiemiddag jongens, ga even zitten.' Ik ging zitten en hoorde Suga zuchten.
'Waarom kom jij niet meer opdagen Suga?'
'Daarom, ik sport thuis.'
'Maar thuis kan je niet alle oefeningen doen die je moet doen.'
'Daar verzin ik andere oefeningen voor.'
'Ja, maar het punt is dat jij gewoon met de jongens mee moet gaan.'
'En wat als ik dat niet wil?'
'Dan heb je echt pech Suga, ik weet dat je het leven op dit moment niet ziet zitten, maar je moet er toch doorheen.'
'Nee.'
'Rm, moeten we niet een, je weet het, psycholoog inschakelen?'
'Als we dat doen is Suga hier weg.'
'Wie zegt dat?'
'Suga zelf.'
'Ja, maar dat mag niet, waar denkt hij heen te gaan?'
'Naar boven.' Zei Suga.
'Naar boven?' Herhaalde de manager. Suga wees naar boven.
'Yah Suga, als je dat maar uit je hoofd haalt hé!' Zei ik boos.
'Niemand geeft toch om me, waarom zou ik hier dan nog langer blijven?'
'Gosh Yoongi, denk eens aan de jongens, die zullen zo erg van streek zijn als jij dat doet, denk aan de armies, dat zal hart verscheurend voor hun zijn, denk aan Lily, die zal zelf ook gaan dan.'
'Dat was ze toch al van plan.'
'Wat?' Zei ik.
'Gast als je 3 dagen niks wilt eten en nog langer dan weet je toch dat ze dood wilt?'
'Ze heeft al 3 dagen niks gegeten?' Vroeg de manager.
'Ja, ze is vanochtend al knock-out gegaan.' Zei ik.
'Heeft ze nu wel gegeten?'
'Ja, nu wel.'
'En eet jij nog wel Suga?'
'Ik wil geen eten meer zien.'
'Suga.'
'Hij heeft gister voor het laatst gegeten volgens mij.' Zei ik.
'Suga jij gaat echt eten jongen.' Ik zag dat Suga een woede aanval kreeg. Ik gebaarde naar de manager dat hij even stil moest zijn.
'Suga, wil je naar Ye-jun?'
'Ja...' Ik stond op en teok hem overeind. Ik liep samen met hem naar het huis van Ye-jun en belde aan. Ye-jun nam Suga mee naar binnen en ik ging terug.
'Rm, wat moeten we nou?'
'Meneer, ik heb echt al duizenden dingen geprobeerd, maar helemaal niks werkt, ik ben er met gemak ook wel eens klaar mee.'
'Tja, ze moeten het gewoon accepteren.'
'Nee, ik ben ook klaar met dat verbod, hoe halen die Bighit mensen het in hun hoofd om zo'n kut regel te verzinnen?!'
'Ik zou het niet weten.' Het was een tijd stil.
'Ohja, ehm, je gaat het niet leuk vinden maar vanavond komt weer de interviewer.'
'Zeg maar dat ze op kan hoepelen.'
'Nee, dan gaan de armies zich zorgen maken.'
'Armies dit, armies dat, waarom gaat het nooit over ons!?'
'Omdat jullie beroemd zijn.'
'Nou als dit beroemd is, dan weet ik niet of ik nog wel beroemd wil zijn!' Ik zag de manager een beetje geschokt kijken.
'Sorry, ik ben echt gewoon heel erg aan het stressen.'
'Het maakt niet uit Namjoon, we zullen ooit wel een oplossing vinden.'
'Dat hoop ik.'
'Vast wel, breek je hoofd er maar niet over.'
'Jawel, wat als Suga wel het gaat doen?'
'Dan is dat zijn eigen keus, niet die van jouw.'
'Maar wij hebben hem dan niet goed beschermd.'
'Dat hebben we wel, daar zijn we nu hard mee bezig.'
'Maar het helpt geen ene flikker.'
'Dat komt nog wel, dat weet ik zeker.'
'Ik denk het toch niet eigenlijk.' De deur ging open en de jongens kwamen binnen.
'Hoi manager.' Zeiden ze in koor. Ze kwamen erbij zitten en het was even stil.
'Ik weet het echt niet meer, ik ga slapen, ik ben helemaal klaar met vandaag.' Zei ik, terwijl ik opstond.
'Kom je wel terug om 8 uur?'
'Ja...'
'Wat is er om 8 uur?' Vroeg Jimin.
'Interview.' Zei ik met een zucht. Ze knikten en ik liep naar boven. Ik dook mijn bed in en viel al snel in slaap.