Mr. Starbucks [Epistolary]

020

[NARRATED]

Alice's POV

"W-What are you doing?" pigil hingang tanong ko sa lalaking hawak ang kamay ko at hinila ako bigla kung saan. Gusto ko nalang palamon sa lupa dahil sa kanina, ang bobo ko beh hindi ko na kinakaya 'to.

"Can you just shut up?" iritang saad nito. Oh bakit galit, epal ka, epal? Nakakabanas please lang kanina ko lang siya nakausap tapos may holding hands protion na, mayghad speed mo.

Redflag daw basketball player, eme.

Hindi na ako pumalag pa at nagsalita until we stopped somewhere familiar. It's really so quiet here, ang gaan ng pakiramdam ko sa lugar na 'to. How did he know this place, iilan lang naman ang nakaka-alam nito dahil sobrang siksik ng daan papunta rito.

"Where is this place?" I asked him but I didn't receive any answer from him. "Okay, shut up nalang ako." sabi ko ulit pero wala talaga, nanatili padin siyang nakatitig sa ulap. 

Mas lalo pala siyang gwapo pag wala siyang suot suot na mask, his perfect eyes, nose, lips, jaw line, he's so perfect. I wonder if may naging girlfriend na siya or fling, he seems not caring about love, he's like self love first.

"Done looking at me?" kapal. 

Umiwas ako ng tingin sakan'ya nang mag-tama ang paningin namin, another kahihiyan nanaman ang ambag ko sa buhay ko ano ba 'tong pinasok ko. "Can you not avoid me?" tanong ulit niya.

"Tanga kaba, ikaw nga 'tong hindi ako pinapansin kanina tapos ngayon ayaw mong iwasan kita?" mabilis na sabi ko at nakatingin parin sa kung saan. 

I heard him sigh. "I just daw this place unexpected, nung may sinusundan ako." after he said that, hindi ko na napigilang mapatingin sakan'ya. "Sinundan? Who?" he also look at me. "Nĭ." what, anong ni?

"Ha? Anong ni punyeta?" 

"Wala ka na do'n sabi ko." I rolled my eyes, ang damot.