Sylvia'nın İsyanı|Başlangıç (Snk fanfic)

65. Bölüm

Sylvia'nın ağzından şaşkın bir nida çıktı. "Ryuu prens mi?"

"Shh" Sylvia'yı uyardı. "Sessiz." Sonra cümlesini devam ettirdi.

"Pekâlâ öyle."

"Shin biliyor mu?"

"Hayır."

Bir sessizlik oldu. Sylvia düşünürken hafifçe gülümsedi. "... Demek hiryuusu varmış çoktan."

"Anlamadım?"

"O kitapı gösterdi bana. Shin ve hiryuu. "
Yüzündeki hafif gülümsemesini gördü. Duraksadı Henrick ve konuştu.

"Sylvia Shin senin için ne?"

Sylvia yerine dona kaldı. "N-neden bu soru."

"Cevap ver." Sylvia tedirgince cevap verdi.

"Onu özleyecek kadar değer veriyorum."

"Peki ya shin senin hakkında ne düşünüyor bir tahminin var mı yeğenim?"

Henrick neden sorguluyordu bilmiyordu. "... Özlüyor mu?"

Bir yanıt vermeden gidiceğini söyledi ve gitti.

"Shin seni seviyor herhalde." Bir ses geldi arkadan.

Levi'ın sesini duyunca yerinde sıçradı. Korktuğundan değil soru yüzünden aşikârdı. Levi bunu fark etti.

"Aşık sana."

"Saçmalama... ve hakkında bilmediğin şeyler var. Sen nerden bileceksin."

"Sen hariç herkes biliyor. O kadar belli ki."

"Yalan. Ondan duymadan inanmam."

"İyi sen bilirsin. Şimdi uyumaya git."

"Gidiyorum ama laflarını geri al..."

"Peki."

Sylvia koşarak gitti. Bebeği kontrol etti. Emin ellerdeydi. Bir bardak su içip giysilerini degistirdi. Yatağa yayıldı. Bütün kemikleri işte şimdi sızlıyordu.
Düşünmeye daha gücü kalmamıştı. Aklı buna izin vermeyip düşünmeden edemedi. Aklı irie'nin itirafına kayarken tuhaf hissetmeden edemedi.

...

"Sylvia hala uyuyor mu?" Diye girdi söze Mikasa.

"Evet, harbi yorulmuş olmalı." Diye cevapladı Armin.

"Hange kış uykusuna yattı galiba." Dedi connie gülerek. Parmağını kesince bağırdı. Sasha kahkaha attı. Kahvaltı hazırlıyorlardı.

"Haşlanmış patatesten bıktım." Dedi Connie iç çekerek. "Şükret Connie" dedi Armin.

"Mikasa Sylvia uyanmadı mı?" Dedi Levi mutfağa girince. "Hayır."

"Uyandırmayın."

"Başüstüne." Dedi herkes. "Eren piçi yeri temizle."

Ordan gitti.

Eren hayıflanarak dediğini yapmak durumunda kaldı.

Hanji Sylvia'yı uyandırmamak için dikkatlice belgeleri dolduruyordu. Dolma kalemi akıtınca lanet etmeden edemedi. Sylvia uyanmıştı. "Hanji!"

"Bir şey yok, bir şey yok. Uyu sen, uyu."

"Aydınlık? Saat kaç?" Gözlerini kıstı ve kendini geri yatağa bıraktı.

"Öğlen oldu. Akşama az var."

"Bir gündür uyudum mu!? Daha neler." Ayaklandı. "Leş gibi kokuyorum Hanji. Hemen kendimi bir güzel yıkamam gerek- ya bebek! Bebek ne oldu?"