Kabanata 26:
As I looked at him now, I realized how stupid I was back then. I only known him for about a month, but I'd already fallen in love with him and given myself to him. I am that innocent woman who believed everything he promised. Nakakatawa ngang isipin na siya ang una kong pinagdududahan tungkol sa kahit ano pero sa huli ay siya rin ang pinaka pinagkakatiwalaan ko noon.
I scanned his face while he was slowly walking towards me. He still has man bun hair and he's wearing a formal dark blue suit.
The lights on the pole reflect on his face; there are still scars like before, but his body become more mature.
All I could think was... He's freaking old.
Tuluyan silang huminto sa mismong harapan ko, sigurado akong namukhaan na rin niya ako dahil sa pagtawag niya kanina.
Hindi ko alam kung ano bang dapat kong maramdaman ngayon nasa harapan ko na siya.
Malinaw na malinaw pa sa akin lahat ng nangyari, ang pagpapaikot, ang mga salitang binitawan niya, ang pag-traydor at ang pagtanggal sa akin sa aking pwesto para ipalit ang kapatid niya.
Sister or I should say, his wife now.
Dahil sa maliit na distansya namin ay mas nakita ko ang pinagbago sa kaniyang mukha, hindi ko maiwasan mapait na mapangiti nang maalala ang aking anak.
Naalala kong noong kapapanganak ko pa lang ay may mga araw na ayaw ko pang hawakan o makita si Gael kasi naaalala ko siya, sobrang nahirapan ako noon.
Paano ko makakalimutan ang mukha na iyan? Kung sa araw-araw na binigay sa amin ng Diyos ay ganyan mukha ang nakikita ko sa anak ko.
The memories of our first meeting in Lavelle's mansion flash back. Katulad noon ay sa harap din ng swimming pool iyon, ang pinagkaiba lang ay may hawak na siyang bata ngayon.
"Daddy, she helped me!"
Nagising ako sa aking malalim na pag-iisip nang subukan akong abutin ng batang babae na karga niya. Bahagya akong napaatras dahil doon, nawala na ang ngiti sa aking labi, kumunot naman ang noo ng bata sa aking ginawa.
Now, that I am looking at the little girl, I can see Gael's girl and younger version.
"E-Ebony..." he stuttered.
Good.
Taas-noo ko siyang tinitigan bago ko nginitian ang bata. "Oh, where's your Mommy? Lolo mo ang kasama mo, iha?" I asked the little girl softly.
Nakita ko kung paano gumalaw ang panga ni Gavril na may kaunting maninipis na buhok dahil sa sinabi ko.
Marahas na umiling ang bata, inosente ang kanyang mukha.
"He's my Daddy po! My Mommy Adilyn is busy so she's not with us," sunod-sunod na sabi ng bata.
Matatas na rin ang kanyang pagsasalita kagaya ni Gael.
I could feel my chest tightening as I heard that name. Adilyn: The woman so innocent yet so desperate.
Nakakadiri, paano nila naatim ang ganito?
"Right, Daddy?"
Muli kong ini-angat ang tingin kay Gavril, nanatili ang kaniyang titig sa akin. Hindi ko mabasa ang kaniyang emosyon ngunit blanko ang kaniyang mata, hindi siya nagulat, hindi rin natakot, para siyang natulala roon habang gumagalaw ang panga't deretsyong titig sa akin.
"Your daughter is talking to you, Mr. Lavelle." I snapped my fingers.
Parang doon lang siya natauhan, hinimas niya ang likod ng anak saka bumaba ang tingin sa bata sandali pero muling bumalik ang titig sa akin at hindi na muling umalis.
BINABASA MO ANG
Conrad Series 1: The Servant
General FictionConrad Series 1: THE SERVANT ☽❃☾ Ebony Lavelle's royal family hired a thirty-five-year-old retired soldier to be her bodyguard. Gavril Valdemar is a strict, cold, possessive, and grumpy man who has a scar on his left face. Even though he...