Chapter 22 (Run after him...)

66 5 0
                                    

Madilim na ngayon. Uh well kanina pa kasi ako naghahanap. Hindi ko alam kung saan siya pwedeng pumunta pero hindi ko siya pwedeng sukuan. He should know the real story! I want him to know that I choose him. Siya ang pinili ko. *inhale* *exhale* Kaya ko toh! Tiwala lang...

Saan ba siya pwedeng pumu—- Ayun! Pero bakit sa isang bridge? Teka balak niya bang... "Zyc! Wag mong sayangin ang buhay mo! Gusto kong malaman mong, IKAW! Ikaw ang pinili ko. Ikaw ang mahal ko! Kaya wala kang dahilan para gawin yan!" Sigaw ko sa kanya. Nung makalapit na ako, nakita kong hindi pala siya yung taong hinahanap ko. Isang lalakeng nasa mid-20's at may hawak ng bote ng alak ang lalakeng yon. Mukhang problemado siya. "Sino ka ba para pigilan ako!?" Galit na tanong niya. Nakakatakot siya! Hindi ko alam kung tambay ba siya o ano. Grabe kasi, sobrang angas niya!

"Bingi ka ba!?" Sigaw niya, grabe nakakatakot talaga siya, hindi ko na lang siya sinagot. Nagsimula na akong kilabutan sa mga susunod na nangyari. He started smelling my hair then malambing niyang hinawakan ang braso ko.

"Don't touch me!" Sabi ko sabay tabig sa kamay niya. Inilabas niya naman ang balisong niya at tinutok sa akin. "Wala ka sa lugar para magtaray miss!"

"P-please, I w-will do anything just d-don't kill me." Pagmamakaawa ko sa kanya. Takot na takot na talaga ako.

"Kahit ano!?" Sarkastikong tanong niya. Oh please, kinikilabutan na talaga ako. "Sumagot ka!" Galit niyang sigaw kaya kahit natatakot ako nag nod pa rin ako. Zyc, help me please!

"Pasiyahin mo ako." Diretsong saad niya. Kyaaa! Ang hirap naman nun! Pero ayos na rin yon kesa naman—"Siguraduhin mo rin na masasarapan ako jan." Oh sh*t ang mga ngiti niya, grabe tumataas na ang balahibo ko. Grabe!

Entertaiment lang naman ang gusto niya diba! Siguro naman pwede na toh diba. Tinanggal ko muna yung coat ko. Hello! Naka-uniform pa kaya ako, saka ang init kaya! Kakanta na sana ako ng biglang natumba yung lalakeng gusto ng entertainment at nakita ko ang isang figure ng isang lalake. Halos kapareho niya si... Zyc

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

-Zyc-

Talagang hindi niya ako sinundan ha! Grabe! So totoo nga! Sila na at wala akong alam? Sh*t naman oh! Nakakaasar! Sobra! "Sh*t!" Sa sobrang galit ko, nabato ko na lang ang picture frame kung saan nakalagay ang picture namin ni Krys nung 3rd year pa lang kami. Nagtataka siguro kayo kung bakit naging kasabayan nila ako diba? Ganito kasi yon...

Flashback...

"Sir, fail me in all my subjects in the whole school year." Seryosong saad ko sa adviser namin. "But hijo, I can't do that! May possibility na mawalan ako ng trabaho ng dahil jan sa decision mo." Saad niya...

"Edi gawin niyo na lang akong repeater!" Sobrang desidido na talaga akong gawi toh para maging kaklase ko na siya!

"Hindi pwede ang gusto mo hijo!" Ano pa ba ang pwede kong gawin! "Who will be the repeater in our year?" Imposibleng wala yan! Nako talaga!

"Do you want to swap grades sa magiging repeater this year!?" Galit na siya. Uh well sino ba namang hindi magagalit diba? Pero yun lang talaga ang gusto ko! Gusto kong makasabayan siya para naman maging masaya ang school year ko. "Exactly..." Sagot ko naman. Desperado na kung desperado pero yun lang ang gusto ko!

"Then give me a reason! I want a reasonable one Mr. de Leon!"

"If I will give you my reason I can be a repeater?"

"There's a possibility."

"I want an assurance!" Kailangan kong makasigurado! Ayokong gumawa ng move kung sa bandang huli hindi rin naman masusunod ang gusto ko! "Okay. So may I know your reason?" Taong niya ulit.

New Generation of DragonsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon