Prologue

1.5K 35 1
                                    

Yvette's POV:

"Attention class. I have here the results of your examination yesterday. I will announce it from the one who got the lowest score to the one who got the highest score." Sabi ni Ms. Reyes at inisa-isa na niya ang pag-announce.

I'm Yvette Danielle Fernandez. People call me Yvette, and my relatives call me Daniela. I'm a 15 years old Grade 9 Science Class student. Science Class, that means that students who are in that section are the smartest students here in Montgomery High. I'm the only child of Ysabel Montes-Fernandez and Daniel Fernandez.

Ms. Reyes is my aunt and my adviser. Her mother and my Lola are sisters. Obviously, she still has no husband. I don't know why, she's pretty, rich, and kind.

"And at last. The one who got the perfect and highest score, always. Ms. Fernandez! Let us give her a round of applause!" Sabi ni Ms. Reyes and nagpalakpakan na silang lahat.

*Kriiiiing Kriiiiing*

"Okay, class dismissed. I will see you all tomorrow. Goodbye class!" Sabi ni Ms. Reyes at nag-wave na parang beauty queen.

"Goodbye Ms. Reyes!" Sabay-sabay naming sabi ng mga classmates ko tsaka lumabas ng Science Building.

I have to go home early today because Mom is alone. Dad is in London for a business meeting. Wala pa naman kaming maid na makakasama si Mommy. Ayaw kasi nila Mom at Dad ng maids, kasi gusto nilang matuto ako ng different household chores.

"Aaaaah! Bumalik na siya!"
"Dito na ba siya mag-aaral ulit?!"
"Sana! Para makita ko yung gwapo niyang mukha always!"
"Oh Meh Gaah! Ang bad boy heartthrob ng Montgomery Elementary School noon!"
"I love him!"

Sigaw yan ng mga girls dito sa corridor. Sino kay yung guy na yun? At nakaharang pa talaga sila sa daan. Paano na 'to? Nagmamadali na ako eh.

"Teka, girls? Can you make way? Susunduin ko kasi ang BFSB ko." Wait, I know that voice.....

Nahati yung mga girls. The others are in the left side and the others are in the right. Dumaan na yung guy kanina. Oh my goodness! Its, its.....

"Boyfriend!" Sigaw ko habang yinayakap siya. "Aww, I really missed you so much!" Sabi ko na parang naiiyak na.

"I missed you too Girlfriend. Pero huwag ka namang umiyak oh." Sabi niya with a chuckle. "I guess I really am a bad boy. Wala pa nga akong ginagawa, may napaiyak na ako." Sabi niya while wiping my tears.

"Eh ikaw kasi! Na-miss talaga kita!" Sabi ko.

"Oh para hindi ka na umiyak." Sabi niya at binigyan ako ng favorite ko, chocolate!

"Thanks!" Sabi ko then I hugged him.

"Oh nga pala, sinabi ko na kay Tita Ysa na ako ang susundo sa'yo. Kaya tara na?" Sabi niya at naglakad na kami papunta ng parking lot.

"Bye Chris!"
"I love you!"

Yan ang mga sabi ng mga babae habang papunta kami sa parking lot.

"Wow ha! Ang gwapo mo talaga!" Sabi ko habang kinakain yung chocolate.

"Eh ikaw nga eh." Sabi niya.

Binigyan ko siya ng what?-look ko. May tinuro siya, tiningnan ko..... nakita ko ang isa sa mga suitors ko, si Harry.

"Hi Yvette! Uwi ka na? Tara hatid na kita." Alok ni Harry.

"Bulag ka na ba? 'Di mo ba nakita ang guwapo kong mukha? Ako ang mag-hahatid kay Girlfriend!" Ayaw kasi nitong si Chris ng mga nanliligaw sa'kin.

"Chris, please calm down." Sabi ko at tumingin kay Harry. "Ah Harry, sorry ah? Siguro next time mo nalang ako ihatid sa bahay." Sabi ko at nag-smile lang siya. "Sige, una na kami." Sabi ko at nag-wave na sa'kanya.

Nung nasa kotse na kami, kinausap ko si Chris. "Kailan pa kayo umuwi dito?" Pero hindi siya sumagot at nag-drive na siya.

Hala, nagalit siguro siya dahil kinausap ko si Harry.

"Boyfriend, please don't be angry at me." Sabi ko, pero wala pa rin. "Haaaaay." Napa-sigh nalang ako.

"Sige na nga. Bati na tayo okay? 'Di kasi kita matiis." Hahaha, para siyang bata.

"Yehey!" Sigaw ko. "Kailan kayo umuwi dito?" Tanong ko ulit.

"Kaninang 4 palang." Sabi niya.

Ubos na pala yung chocolate ko, 'di pa ako contented. "Bakit isang chocolate lang?" Tanong ko.

"May asthma ka. Kapag marami kang nakain na matamis, uubuhin ka. Kapag sobra na ang ubo mo, mag-kakaasthma ka nanaman." Sermon sa'kin ni Chris. "I'm just concerned." Tumango nalang ako.

I'm really lucky to have a bestfriend like him. Yes, he's just my bestfriend. Boyfriend and Girlfriend lang ang tawagan namin.

BFSB ko siya, Best Friend Since Birth. Pinag-bubuntis palang kami ng mga Mommy namin, palagi na kaming mag-kasama. Classmate and seatmate ko siya lagi sa school.

After our graduation in our 6th grade, they migrated in US because of some business matters. Its been 3 years since I last saw him, well nag-skyskype naman kami 3× a week but iba kasi 'yon.

"Nandito na tayo." Sabi niya habang bumababa at binuksan ang door ko.

"Pasok ka." Aya ko.

"Huwag na. Pakisabi nalang kay Tita Ysa na masama ang pakiramdam ko." Sabi niya.

Oo nga 'no? Kanina namumula siya pero 'di ko nahalata dahil nag-enjoy ako sa chocolate ko.

"Ganun ba? Sige, sasabihin ko kay Mom. Mag-pagaling ka ha? Matulog ka ng maaga." Tugon ko sa'kanya.

"Opo, masusunod po. Sige po, bye Girlfriend!" Sabi niya.

"Boyfriend, don't say bye. Just say see you tomorrow. You know I hate goodbyes." Sabi ko.

"Okay, see you tomorrow Girlfriend."

"Hehe, see you tomorrow Boyfriend." Sabi ko at pumasok na sa mansion.

While walking inside, nakakarinig ako ng umiiyak. Nagmadali akong pumasok.

When I entered our living room, I saw Mom crying on our rug.

"M-mom? Why are you crying?" Parang naiiyak na ako, seeing my Mom cry also makes me cry.

"Your Dad..... h-he's gone."

--------------------

Hi po to the readers! I hope y'all like the first part of IFILWABB po. This is my first story that's why the story is not that great. Please do comment and vote if its deserving po. Thank you all po!

-SP_hunter

I Fell In Love With A BAD BOYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon