Görev

7.Bölüm

Mariyi Eve Bıraktıktan sonra eve gelmiştim. Odaların ışıkları kapalıydı biri dışında. İçeri girdim. Kendi odama çıktım.

Kapım açıktı. İçeride annem olur düşüncesi ile yavaş ve sessizce girdim.

Yatağımda Sarı Saçlı Bir Kız Oturuyordu. Daha Doğrusu Telefona bakıp Ağlıyordu.

Yanına Yaklaştığımda Chloe Olduğunu Gördüm. Chloe benim çocukluk arkadaşımdı bana gayet nazik ve sevecen davranırdı. Şuan da neden ağladığı hakkında en ufak fikrim yoktu.

Benim Geldiğimi farkedince Göz yaşlarını sildi. Telefonunu kapattı.

"Neler oluyor chloe?"

"Hiç bişey Adrien Sadece Seni Görmeye Geldiim ve Sana Müjdeli Bir Haberim var" Gülümsemeye çalıştı.

"Bırak şimdi haberi falan sen iyi değilsin neyin var?"

"Adrienn bişeyim yok dedim ya iyiyim ben"

Kendini tutuyordu. Ağlamamak için. Chloe Seni Kim Üzerse Onun Canına bile okurum. Sen Benim Küçük Bilinmeyen Kardeşimsin. Annemiz ve babamız aynı olmayabilirdi Ama can bağımız vardı.

"Ya sen anlatırsın ya da ben kendim öğrenirim"

"Tamam anlatacağım"

"Dinliyorum"

"Hani Uzun Zamandır Çıktığım Bir çocuk vardı ya Sana Anlatmıştım."

Burnunu çekiyor, gelen göz yaşlarını siliyordu.

"Evet?"

"Nişanlanlıymış, bunu yeni öğrendim Beni sevmiyormuş sevseydi böyle yapmazdı"

"İsmini adresini ver derhal chloe!"

"Hayır Adrienn Lütfen Hem Artık üzülmüyorum umrumda değil"

"Olmaz chloe Bu saçma sapan bir hâl alıyor Bunu ileride evlendiği kişiyede yapabilir onu geçtim Sen Benim Kardeşimsin Sana Böyle Yapmasının bedelini ödetmeden huzur bulamam"

Chloe'nin direneceğini bildiğimden söyleyeceği şeyin hemen ardın vazgeçmiş gibi yapacaktım. Fırsat bulduğum bir anda da telefonundan adresini bulacaktım.

"Hayır Adrien lütfen o yüzsüz ile bir dakika bile konuşmada bulunma hem zaten birazdan gideceğim"

"Peki Öyle olsun Ama Hemen gidemezsin ayrıca müjden neydi?"

"Haftaya çocukları kampa götürüyorum Seninde Gelmeni Çokk İsteriiim Lütfen Kırma Benii Adriennn"

"Sorman hata tabiki ordayım"

"Ben mutfağa gidip Meşhur kurabiyelerimden yapayıım"

"Bende Film Arayayım Ailecek İzleriiz Annem Babam Sen Ben"

"Harika olur"

Chloe Telefonunu almayı unutmuştu. Aşağı indiği belliydi.
Kaktım ve kapıyı kapattım. Ardından kilitledim.

Chloe'nin telefonunu elime aldım. Hay aksi şifre. Ne olabilir di ki? Bir saniye bir ara sevgilisi ile tanıştığı tarihi şifre yapmıştı. Haklıydım Şifre oydu.

Mesajlar kısmına Girdim. Üzümlü kekim diye biri vardı. Bu Chloe'nin sevgilisiydi. Numarasını kendime attım. Konumu falan da buldum.

Hızlıca Telefonumu alıp cebime attım. Odamdan çıkıp sessizce evden ayrıldım. Arabaya atladım.

Çok geçmeden o şahsın evine yaklaştığımda aracımı kenara çektim. Burdan sonrasını yürüyerek devam edicektim.

Gördüğüm konum ormanın içindeki bir evdi. Eve vardığımda. Sakin olmaya çalıştım. Kapıyı çaldım.

Kısa süre sonra kapı aralandı. Bu şaka falanmıydı? Bu Lukaydı.

"Aa Dostum Hoşgeldin"

Hiç Selam vermeden kafamı kafasına geçirdim. Yere yığıldı.
Kendi toparlamaya çalışıyordu. Geri geri giderek sırtını koltuğa verdi.

"Sen ne sahtekar bir insansın?"

"Şuan dediğin hiç bişey umrumda değil"

"Niye yükselen Egon seni tatmin etsin diye mi?"

"Adrien Şuan umrum dışısın"

"Herşeyi Mariye anlatacağım"

"Anlat gitsin bende yoruldum bir kaybım olmaz"

"İki kadını aynı anda idare etmek ne ya?"

"Bir yanlışın var biz Mariyle zoraki nişanlıyız yani zorla olduğu için ben kimle istersem onunla çıkarım ve sen buna karışamazsın"

Yanına yaklaşarak Yüzüne Tekme attım Tekrar tekrar ve tekrar.

"Benim Kardeşimi ve Mariyi bu işe bulaştırmadan ne halt ediyorsan et"

"Adriennnn!!!"
Gelen çığlık sesi ile arkamı döndüm. Chloe'di.
Koşarak Lukanın yanına geldi çömeldi.

"Chloe derhal o pisliğin yanından çekil"

"Hayır çekilmeyeceğim lukaya ne yaptın böyle?"

"Gereken Şeyi"

"İyi misin Luka?"

"Biliyor musun Chloe sen gerçekten iyi bir kadınsın sen beni Hak etmiyorsun daha iyilerine layıksın"

"Öyle deme luka"

"Chloe ya onun yanından ayrılırsın yada Kardeşim Olduğunu Unuturum"
××××

Vote ve yorum yapmayı unutmayın