Min krallığı / yoonmin

23.Bölüm

İyi okumalaaar

Okuyun, bol bol okuyun xsözllaşzşşaşzşaxllsz

..................

Yoongi

Hiçbir tepki vermemiştim onların ölümüne. Verememiştim daha doğrusu. Gülüp geçmiştim o an. Ama sanırım bu canımı acıtıyodu.

Gece saat 3 civarlarıydı ve ben yatakta küçülebildiğim kadar küçülmüş ağlama krizine girmiştim.

Nedenini anlayamıyordum. Zaten sevmiyodum ben onları. Ailem değillerdi artık. Mutlu etmedikleri gibi üzemezlerdi de. Neden böyle olmuştu.

Bunların hepsi kendimi kandırmamdı sadece. Tamam belki çok sevmiyodum ama içimdeki çocuk hâlâ bir umut sevgi bekliyodu onlardan. İçimde ufacık bi kısım hâlâ umutluydu bundan.

Artık hıçkırık seslerimi susturamamıştım ve sanırım Taehyung buna uyanmıştı. Gözleri ıslaktı. Rüyasında ağlamış olmalıydı. Ne görmüştü acaba.

"Yoongi iyi misin? Ağlıyo musun sen ne oldu?"

"Yo-yok ağlamıyorum ya iyiyim. Sen yat geri saat gecenin 3'ü."

Kalkıp önce ışığı açmış daha sonra yanıma gelmişti. Gözlerimin içine baktığı zaman yüzünü buruşturdu. Kıpkırmızı olmalıydı.

"Niye ağlıyosun sen ne oldu anlatmak ister misin?"

"Ta-taehyung ben bilmiyorum. Sevmiyodum onları. Kurtulmuştum onlardan. Hatta ben gidin dedim onlara istemedim onları. Ne-neden şimdi canım acıyo? Neden öldüler diye saatlerce ağlıyorum ben? Neden onlardan sevgi be-bekleyen tarafım asla yok olmuyo?"

Daha şiddetli ağlamaya başlamıştım ve artık sessiz kalamıyodum. Taehyung yanıma uzanıp sıkıca kollarını bana sardı. Jimin'i istiyordum. Ama uyandıramazdım bu saatte. Yanına gidersem kesin uyanırdı. Ses yapardım çok fazla.

"Yoongi ne denir cidden bilemiyorum. Üzgünüm belki seni teselli edecek mükemmel cümlelerim yok ama bil ki her daim yanında olacağım. Hepimiz olacağız. Hepimiz çok seviyoruz seni. Asla tek kalmayacaksın. O tarafını biz yok ederiz. Biz ailen oluruz, biz annen oluruz, biz baban oluruz. Hatta ben sinir bozucu ama çook sevdiğin kardeşin olurum sana."

"O tarafımı parçalara ayırıp yok etmek istiyorum. Uykumu kaçıracak kadar rahatsız ediyo beni artık. Öldüler zaten. Artık isteselerde sevemezler beni. Dimi Taehyung artık isteselerde sevemezler beni?"

"Şşş tamam sen şimdi bunları düşünme ve gel baş belası kardeşinin kolları arasında uyu hadi. Ninni söylicem sana ben uyutucam seni hadi."

Dediğini yapmıştım. Omzuna kafamı koyup gözlerimi kapatmıştım. Çok sürmedi uyumam. Hemen dalmıştım uykuya.

🐾 🐾 🐾

Gördüğüm kabustan dolayı gözyaşları içinde uyanmıştım. Kalktığımda Taehyung yanımda yoktu ve Jin hyung ile Jimin endişeli gözlerle bana bakıyolardı.

"Yoongi sevgilim sonunda uyandın. İyi misin? Nasıl hissediyosun? Keşke gece senin-"

"Bebeğim neden endişelisin bu kadar ne oldu? Sorun ne?"

"Yoongi gece sürekli ateşin vardı. Nöbet tuttuk sırayla başında. Taehyung gelip söyledi bize. Tüm gece ateşlenip durdun."

Yataktan kalkmaya çalıştığım zaman farketmiştim yorgunluğumu. Çok halsizdim ve kalkamıyordum.

"Dur dur kalkma. Zaten birazdan kahvaltını ettikten sonra doktora gideceğiz."

"Hyung gerek yok gerçekten. Yatarım dinlenirim geçer. Gitmeye-"