Min krallığı / yoonmin

24.Bölüm

Cok fazla beklettigimin farkindayim arkadaslar kusura bakmayin

Ay medyaya Namjooncugumu koydum cunku neden olmasin 😸

Ayyy bir de arkadaslar yorum yapar misiniz acabaa 🥺

Iyi okumalaar :)

................

Jimin

Kutuyu açtığımızda karşımda gördüklerim ile içime büyük bir korku dolmuştu. Öyle ki gözlerimin dolmasıyla Yoongi'ye sarılıp ağlamaya başlamam bir olmuştu.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ve konuşulanları duyup algılayamıyordum. Tek yaptığım Yoongi'nin kolları arasında ağlamaktı.

"Şşş bebeğim sakin olur musun lütfen? Bak ben yanındayım hiçbir şey olmayacak tamam mı? Lütfen sakinleş."

Yoongi bir yandan saçlarımı okşarken bir yandan sakinleşmem için kulağıma fısıldıyordu. Ama ben bu korkuyla sakinleşebileceğimi hiç düşünmüyordum.

"Yo-yoongi baksana biri bizi takip ediyormuş. Hemde her gün. Ne yapacağız şimdi. Ya bize bir şey yaparsa."

"Sevgilim inan bana kimse bir şey yapamaz bize tamam mı? Ben senin yanındayken kimse gelip bir şey yapamaz sana."

Ona güveniyordum. Ona çok güveniyordum ve kolları arasında cidden huzurlu ve güvende hissediyordum. Sadece korktuğum için sakinleşmem biraz zordu.

"Jimin bak bizler de sizin yanınızdayız. Ağlama lütfen. 7 koca insanız burada kimse gelip bir şey yapamaz."

"Evet, Hoseok haklı çocuklar. Hiçbir şey olmayacak korkmayın. Namjoon hayatım sen çocukları salona götür bende Jimin'e su getireyim."

Namjoon hyungla beraber hepimiz salona geçmiştik. Şu an Yoongi'nin omzunda soluklanıyordum. Ağlamam biraz olsun azalmıştı.

Yaklaşık 3 dakika sonra Jin hyung elinde koca bir bardak suyla salona girdi. Suyu alıp tek seferde bitirmiştim. En azından iyi geldi.

"Daha iyi misin bebeğim?" Yoongi'nin sorusuyla bardağı bırakıp tekrar onun kolları arasına girdim ve kafamı sallayarak ona cevap verdim. O da saçlarımı okşamaya devam etti. Mayışıyordum böyle yapınca.

"Bakın bu fotoğrafları kim çekti neden çekti bilmiyoruz. Ama belli ki ne zaman dışarı çıksak bizi takip etmiş bu manyak. Ve şu an bile bizim evimizi izliyor olabilir. Ona göre dikkatli davranmalıyız bundan sonra."

"Evet arkadaşlar Yoongi haklı. Bundan sonra dikkatli olmalıyız. Ama bizden çok sizin dikkatli olmanız lazım Yoongi ve Jimin. Burada bizim fotoğrafımız en fazla 1-2 tane var o da sizinle beraber olduğumuz vakitlerden."

Haklılardı. Bunu her kim yapıyorsa derdi Yoongi ve benimleydi. Çünkü ikimizin fotoğrafları doluydu kutuda.

"Bizim yüzümüzden sizde tehlikedesiniz şimdi Namjoon hyung. Özür dilerim istemedende olsa böyle bir şeye sebep olduğumuz için."

"Jimin saçmalamayı keser misin ya? O nasıl söz öyle." Namjoon hyung bana kaşlarını çatarak bakıyordu. Sesinden de bana kızdığı belliydi zaten.

Hep beraber buna bir çözüm düşünürken kapı tekrardan çalmıştı. Yoongi hızla kapıya gitti. Geri geldiği zaman elinde bir zarf vardı.

"Yoongi o ne sevgilim? Kimden gelmiş?" Sorduğum soruyla bana baktı ve sonrasında yanımı oturup zarfı açtı. Okumaya başlamadan önce Daegu'dan geldiğini söylemişti.

"Arkadaşlar bu mektup saraydan gelmiş. Orada en yetkili olan çalışanımız bir şekilde adresimi bulmuş ve yollamış. Şu an o koskoca saray bana ait. Tek varis ben olduğum için ve annem ile babam öldüğü için tüm her şey bana kaldı. Ve sanırım yeni kral oraya gittiğim an ben olacağım. Şu an başlarında kimse yokmuş."