Upadły Anioł [+18] #1 Upadli

Rozdział 8

* Za wszelkie błędy przepraszam. Książka przedzie korektę.

Miłego czytania!

Jęknęłam cicho przewracając się na drugi bok. Moje nogi zaplątały się w satynową, cienką kołdrę, na co niemal warknęłam w poduszkę.

Od ponad dziesięciu minut telefon na szafce nocnej dzwonił i ciągle wibrował. Piękny sen, po maratonie seksu został mi brutalnie przerwany. Nie otwierając oczu, wyciągnęłam rękę na szafkę nocną, odnajdując tym samym telefon.

Wzięłam urządzenie do ręki, powoli otwierając zaspane powieki. Obok mnie, skulony i zawinięty w pościel Vincent, spał słodko. Kilka niesfornych, brązowych kosmyków opadło mu na czoło, co dodawało mu cholernej, jeszcze większej atrakcyjności.

Przetarłam powieki, podnosząc telefon na wysokość oczu. O cholercia.

Emma: Hej! Jak się bawisz?
                                                                                                                                                                      wysłano o 22:23

Emma: Gabi, zaczynam się martwić. Wszystko okej? 
                                                                                                                                                                      wysłano o 23:00

Emma: HALO?! Gabi daj jakiś znak życia.
                                                                                                                                                                      wysłano o 23:17

Leo: Gabi, jeśli chcesz to przyjadę po Ciebie nawet na koniec Chicago. Tylko powiedz, że wszystko jest dobrze. Emma naprawdę się martwi.
                                                                                                                                                                      wysłano o 23:31

Emma: Jesteś u Vincenta? Czy ten dupek coś Ci zrobił?
                                                                                                                                                                      wysłano o 23:44

* 25 nieodebranych połączeń od użytkownika : Emma *
* 17 nieodebranych połączeń od użytkownika : Leo *

Przełknęłam ciężko ślinę. O Mój Boże. Przez wczorajszy wieczór i to jak potoczyła się cała sytuacja, kompletnie zapomniałam o napisaniu do przyjaciół. Skupiłam się na mężczyźnie śpiącym obok.

Szybko wstałam z łóżka, zrzucając z ciała pościel. Ubrałam na szybko koszulkę Vincenta, którą znalazłam w półce w przestronnej szafie. Niestety majtek nigdzie nie mogłam znaleźć.

- Dlaczego już nie śpisz? - Usłyszałam melodyjny, zachrypnięty głos mężczyzny. Obróciłam się w jego kierunku napotykając spojrzenie zielonych tęczówek. Leżał na łóżku podpierając głowę na ręce. Pościel zsunęła się z jego boskiego ciała, odsłaniając umięśniony tors.

- Muszę zadzwonić do przyjaciółki - oznajmiłam, machając na dowód telefonem w ręce. -  I zaraz spóźnię się do pracy! - Dodałam. Zegarek wskazywał godzinę ósmą trzydzieści rano.

- Skarbie Ty już jesteś w pracy - odparł brunet, lekko się uśmiechając.

- Rzeczywiście - mruknęłam, uderzając się otwartą ręką w czoło. Kompletnie zamroczona i nieogarnięta, wyszłam z sypialni w akompaniacie śmiechu Vincenta. Momentalnie przy mojej nodze pojawił się Węgielek wesoło merdający ogonkiem. - Cześć, kolego.