Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana nefretle bakan gözleri gülümsüyorken görsem n'olur?
~¶~
Lalisa'dan
Son kez aynadaki kızı süzdüm. Güzel görünüyordu. Saçları...dudakları...elleri...gözleri...ah hayır hayır. Gözleri değil. Onlar ifadesizdi. Anlamsız ve ruhsuzdu. Kin dolu bakışları vardı. Gözlerinde galaksiler yoktu. Sahi kimdi bu kız? Aynı kişiler değildik. Peki hangimiz Liliy'dik?
Ağlama.
Ağlama.
"Her zamanki Lalisa." Duyduğum sesle başımı çevirdiğimde kapının pervazindaki Jisoo unnie beğeniyle beni süzüyordu. Zorla gülümsedim. "Zayıf, duygusuz, iradesiz..." Yaslandığı yerden kalkarak içeri girdi ve gülümserken bana doğru yürüdü. "Fedakar, güçlü, dayanıklı."
Ellerini omuzlarımda hissetmemle ağlayacak gibi olsamda zarzor yaptığım göz makyajımı aklıma getirdim. "Sanırım bunlardan biri değilim." Koyu yeşil deri elbisenin içinde muhteşem görünüyordu. Siyah saçlarını düz bırakmış toplamamıştı. Çok güzeldi.
"Aksine. Sen tamda bunlarsın." Gözlerine baktığımda yumuşacık bir tonda gülüyordu. "Hayatımda gördüğüm en güçlü kadınsın Lisa." Olmadığımı biliyordum. Öyle olsaydım geçmişin izleri sızlamazdı. "Onun yüzüne bakamıyorum bile unnie. Nasıl devam edeceğimi bilmiyorum." Yüzümü elleri arasına alarak sarıldığında karşılık verdim. "Her zaman yanındayız." Kızların ve Jisoo unnienin desteği benimle olmasa bu kadar dayanabileceğimi sanmıyordum. Bu yükün altında tek başıma ezilmeme izin vermedikleri için onlara minnettarım fakat en büyük yükü Jisoo unnie'ye yüklemiştim sanırım. En büyük acımı bir tek onunla paylaşmıştım.
"Hadi toparlan. Geç kalmamalıyız." Başımla onaylayarak o çıktıktan sonra arkasından bende çıktım.
~¶~
Arabadan inerek önünde durduğum şirketi süzdüm. Birkaç çalışan hariç etrafta kimse yoktu. Partinin dikkat çekmemesi gerekiyordu bu yüzden sanki içerde illegal işler yapılıyormuş gibi davranıyordu herkes.
Hafif serin hava üşümeme neden olurken titrek bir nefes vererek içeri girmek için kırmızı halıya ilk adımımı attım. "Bizsiz mi? arkamdan gelen sesle döndüğümde gördüğüm bir grup insanla yüzümde belli belirsiz bir gülümseme yayıldı. Oda geliyordu.
"Sizi bekliyordum." Herkes burdaydı. Ağlamak istiyordum. Ona bakamıyordum bile ama bakışlarının üzerimde olduğuna adım gibi emindim.
