Kalbim Kadavra (+22)

43.🏹

Arabanın kapısını kapatırken "Engelimi kaldırmıyorsun ama kapılarda bekliyorsun ne iş?" Diyen Boran' a bakarak sırıttım.

"Benim çok güzel bir sözüm var boriş." Kemerimi taktım, o da önüme döndü ve keyifle "Sen benim yarramıye Yaprak." Diyerek yeniden bana yöneldi.
"Siktir git yaaa." Derken üzerime eğilip dudaklarıma yapışmasına müaade ettim.

Eli göğsüme gitti, sağ göğsümü avuçlayınca dudaklarından ayrılmadan eline vurdum. "Biri görecek."
Elini indirdi. Hafif ayrıldı ve keyifle yüzüme bakarken devam etti. "Ha görmese sorun yok yani." Ellerimi omuzlarına koyup onu sırıta sırıta geri ittirdim. "Kudur."

Geri çekilse de vazgeçmiş gibi durmuyordu. Arabanın kapılarını kilitledi ve imayla gülmeye devam etti. "Kim kuduracak belli olur birazdan."

O kilitlenen araba kapılarını kast ederken mini elbisemle geriye yaslandım. "Hard sevmiyorum canım." Keyifliydim, öyle bir şey yapmayacağını bildiğim için de rahattım. Neden bilmiyorum, farkındayım onu daha tanımıyordum ama Boran' a sebepsizce güveniyordum. Hatta o kadar rahattım ki "Kilot giymedim." Diyerek radyoya yöneldim.

Siteden çıkmış, sözlerimde gülerek "Ne?" Diyerek bana dönmüştü.

Omuzlarımı amaaan der gibi silktim. "Acıyor ne yapayım? Şöyle kaldırabilir miyim hatta?" Derken torpidoyu gösterince beni onayladı ve keyifle sırıttı "Rahatına bak."

Boran arabasına bindiğim ilk erkekti ama sanki her hafta sonu birlikteydik. İç camaşırım yoktu, akşamın bir vakti bir nevi çıplak bir şekilde onunlaydım. Açıkçası dünden sanra ona daha çok güveniyordum. Neticede o erkekliğini kadınlığımda dolaştırıp içime sokmaması kolay değildi...

"Kardeşin kaç yaşındaydı?" Diyerek konu açtı, rahattı. Açtığım pop müziği seviyor muydu bilmiyorum ama gülümsüyor ve bir hayli mutlu görünüyordu. Torpidoya uzattığım bacaklarımla kaşlarımı çatıp ona döndüm. "Ne alaka şimdi?" Derin bir nefesle yola odaklandı, sırıtıyordu.

"Aklımı dağıtmaya çalışıyorum yoksa seni arka koltuğa alacağım." Arka tarafa dönerek "Cık." dedim. "İlkimin bir arabanın arka koltuğunda olmasını istemem haklısın." Rahat durmuyorlardı, belki daha sonra olabilirdi. Kıkırdadım. "Dövebileceğin yaşta, 15." Boran benimle birlikte gülerken "Aranız nasıl?" Diyerek iyice hayatıma girmeye meğletti. Farkındaydım, fakat bu beni rahatsız etmiyordu.

"Ergen işte bana bulaşmadığı sürece sorun yok. Salak biraz."

"Sen de ergensin." Derken biraz daha ciddiydi. İtiraz edeceğimi anlamış olacak ki anında "Fizikle alakası yok." Diye soludu.
Yine de kaşlarımı çattım, kollarımı birbirine bağlayıp ona döndüm. "İndir o zaman beni? Ergenlerle ne işin var?" Beni böyle görmesi rahatsız ediyordu. Aramızda altı yedi yaş olabilirdi, ama ben ergen değildim o yaşlıydı.

Birkaç saniye öylece sustu. O susunca ben de imayla "Öyle sikerler işte adamı." Diyerek önüme dönüp bacaklarımı yere indirdim. "Ayrıca ben ergensem sen de yaşlısın. Çek sağa." İnmek istiyordum. Kendine ergen olmayan birini bulsun.

"Yaprak saçmalama." çoktan merkezden uzaklaşmıştık. Evimiz zaten merkezde değildi, ama sorun yoktu buraları biliyordum ileride birkaç kafe ve restoran vardı muhtemelen oraya gidiyorduk.
Gözlerimi yav he he der gibi devirdim. "İndiir." İnecektim ki, tüm keyfim gitmişti. Yani bir miktar.

Yumuşayan sesiyle kenara çekti. "Güzelim bak yapma, öyle demek istemedim." Ama kapıları açmadı. Yola yönüp duymamazlıktan geldim. "Aç kapıyı." Rüzgar esiyordu.

"Hava esiyor, altında külot yok." Düz sesine yeniden göz devirirken bu defa oflayarak ona döndüm. "Tamam abi hadi uzatma. Sanane benim külotumdan?" O kadar güzeldi ki aslında, belki de bir şeyler hissettiğim adamın bana ergen demesine bu kadar takılmıştım. Başkası dese umurumda olmazdı.