ꕤ D O K U Z ꕤ

448 37 22
                                    

Sevgiyle kalın.

|oy vermeyi unutmayın|


Dışarıda top oynarken çamura bulanan çocuk suçluluğuyla oturuyordu üç arkadaş. Behzat belinde bağladığı elleriyle bir sağa bir sola giderken Ömür yutkundu. Sağında duran Ada, Ferit ve Ömürün aksine oldukça rahatça oturuyordu.

Ferit dirseğiyle Ömürü dürtüp sessizce fısıldadı. "Boka battın. Çık çıkabilirsen şimdi."

Ömür omuz silkti. Hiçbir şey olmamış gibi ayaklandı. "Ben bi üzerimi-"

"Dön yerine." Dedi behzat yüzüne bakmadan net bir sesle. Orta sehpayı çekip oturdu. Direseklerini dizine yaslayıp öne doğru eğildi. "Şimdi siz dün birlikte eğlenmeye gittiniz. Peki neden birlikte dönmediniz?"

Bakışlarının tek odağı Ömürdü. Eğer baskıcı bir ailedeyseniz yalan söyleme hızınız hep artardı. Ömür derin bir nefes aldı. Ama aklına bir yalan gelmiyordu. Alkol hala damarlarında gezerken buna cevap vermek oldukça zordu.

Ömür pes ederek başını öne eğerken Behzatın kaşları iyice çatıldı.

"Ee yeter canım." Dedi Ada ayaklanıp. "Kız bi üstünü değişsin, kendine gelsin. Sabah sabah bu ne sorgus sual Behzat abi? Sende bir yat dinlen. Yorulmuşsundur." Abi kelimesine baskı yaparken Behzatın koluna girip kaldırdı. Mutfağın gerisinde kalan odaya doğru sürükledi.

İkisi gözden kaybolunca Ferit ve Ömür derin bir nefes aldı. Ömür hala içindeki uçuşan kelebeklerin mahoşuydu. Ferite dönüp gülümsedi.

"Ne melül melül bakıyorsun?" Dedi Ferit sinirle. "Bok yoluna gidiyorduk. O adamla olduğunu bilse önce sizi sonra beni vururdu."

"Ama bilmiyor." Dedi gülümsemesini kaybetmeden. "O adam değil, enişte diyeceksin."

"Uyanınca da öyle dersin, aptal." Ferit kendini koltuğa atıp uzanırken ayaklarını Ömürün üzerine bıraktı. "Ne yaptınız?"

"Ya Ferit." Dedi Ömür heyecanla. "Dayı oluyorsun."

"Ha ha ve ha."

Ömür mimiksiz bir suratla yüzüne baktı. "Sevinmedin mi?"

"Ben ölmek için çok gencim ya." Dedi Ferit telaşla toparlanıp ayaklanırken. "Kaçak iş yapan kim varsa seferber olsun Behzat uyanmadan yurtdışına kaçmam lazım."

"Abartma be. Gerçi bebeğim var diye bana kıyamaz." Diyerek ayaklandı Ömür. Odasının yolunu tutarken arkasında duran kuzenini iyice telaşa verdi. "Senide öldürür büyük ihtimal."

Ömür Adanın hazırladığı yemeği yedikten sonra yorgunluğunu atmak için kendini banyoya attı.

Ömür üzerine giydiği pijamalarıyla birlikte banyodan çıktı. Saçlarına sardığı havluyla bir yandan saçının nemini alırken diğer yandan salona yürüdü. Salonun kapısında durdu. Bugün neden istediği kişiler haricinde herkesi görüyordu?

Koltukta oturan Behzat ve İlyssa baktı.

İçinden birkaç küfür sıralarken ne olduğunu anlamak için bakışlarını Adaya çevirdi.

"Hah Ömür'de geldi." Dedi Ada olaya el atıp. "İlyas abi geldi dün hastanede olduğunuzu söyledi sağolsun."

Hastane?

"Öyle mi?" Dedi Ömür çaktırmadan. "Sağol İlyas- Abi."

İlyasın arka planında bangır bangır 'sevdiğim kız bana abi diyince' çalmaya başladığına emindi.

SOKAĞIMIN YABANCISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin