Love |♡| Hwang Hyunjin

♡12

"Bayan Im, kusura bakmayın Hyunjin'i de sürekli size bırakıyorum ama işe gitmem gerekiyor yine. Babası da hastanede nöbetçi. Hyunjin de iş yerime gelmek istemiyor. Başka verebileceğim kimse de yok."

Bayan Hwang mahçup bir şekilde karşısındaki siyah saçlı kadına konuştuğunda kadın gülümseyerek,

"Hiç sorun değil bayan Hwang. Hyunjin'i kendi çocuğum gibi seviyorum. Hem Yu Ju'yla da iyi anlaşıyorlar. İstediğiniz zaman bırakabilirsiniz."dedi Bayan Im.

Bayan Hwang rahatlayarak "Siz olmasanız n'apardım bilemiyorum. Çok teşekkürler. Akşam gelir alırım." Ardından hafifçe eğilip oğluna, "Hyunjin, uslu dur oğlum tamam mı? Na Ri noona'nı yorma sakın. Yu Ju'yla da kavga etmeyin. Akşam gelip alacağım seni."

Hyunjin onu başını sallayarak onayladıktan sonra Bayan Hwang iyi günler dileklerini sunarak kapıdan uzaklaştı.

Im Na Ri Hyunjin'i içeri aldıktan sonra onu kızının yanına bıraktı.

"Siz oynayın ben mutfaktaki işlerimi halledip geliyorum."dedi ve mutfağa gitti. Öğle yemeğini hazırlıyordu. Yu Ju yapboz'undan başını kaldırıp Hyunjin'e baktı.

"Gelsene, birlikte yapalım. Bu çok büyük bir yapboz, tam yüz parçalık!"

Hyunjin onun yanına gidip oturdu. Bir süre ona baktı ve bir iki parçayı yerleştirmede ona yardım etti. Daha sonra başını mutfaktan gelen seslere çevirdi.

"Annen yemek mi yapıyor?"diye sordu.

Yu Ju başını salladı. "Evet, sanırım. Birazdan gelir."

"Ona yardım edelim mi? Merak ediyorum."

Yu Ju suratını astı. "Ben pek istemiyorum. Yemek yapmayı sevmiyorum. Hem bak,"diyerek kolunu gösterdi. Su toplamış büyük bir yara vardı kolunda.

"Kolumu yaktım yemek yaparken. Mutfağa girmeyi sevmiyorum."dedi.

Hyunjin koluna baktı. "Çok acıyor mu?"diye sordu.

"Biraz acıyor."dedi Yu Ju dudak bükerek. Hyunjin uzanıp yaraya küçük bir öpücük kondurdu. "Annem yaralanınca hep öper, öpünce geçermiş. Senin ki de geçti mi?"dedi.

Yu Ju şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Koluna baktı ve sonra başını salladı hafifçe. "Hıhım... geçti."

Hyunjin güzelce gülümsedi. Ayağa kalktı ve elini uzatıp onu da kaldırdı. "Hadi o zaman mutfağa gidelim. Bir şey yapmayız, sadece izleriz."dedi.

Yu Ju yine de pek istemese de onu kırmamak için başını salladı. Birlitke mutfağa gittiler.

Im Na Ri, onları görünce "Bir şey mi istiyorsunuz çocuklar?"diye sordu.

İkisi de başını iki yana salladı. Hyunjin, "Sadece izleyeceğiz."dedi şirince.

Birlikte mutfak adasının yanına gidip sandalyelerin üstlerine çıktılar. Hyunjin merakla yemek yapan bayan Im'i izlerken Yu Ju da merakla annesini izleyen Hyunjin'i izliyordu.

Fakat bir süre sonra sıkıldı Yu Ju. "Ben içeri gidiyorum."diyerek sandalyeden aşağı atladı. Hyunjin bayan Im'in sürahiye koyduğu kırmızı şerbeti görünce,

"Tıpkı kana benziyor."dedi.

Bayan Im hınzırca gülümsedi. "Öyle zaten."dedi. Ona yaklaştı, boynunu gösterdi.

Boğazının altında iki tane siyah, tıpkı vampir ısırığına benzeyen ben vardı.

"Bak, beni bir vampir ısırdı ve ben de vampir oldum. Bu yüzden kana ihtiyaç duyuyorum. Bazen hazır kan alsam da, senin gibi tatlı çocukların kanına da bayılırım."dedi ve korkmaya başlamış Hyunjin'in üzerine atıldı.